Richelle Mead - Vampir Akademisi 4 - Kan Sözü

yazan kişi sacmalamıs bee roseun dimka yı tamamemn utması bnce imkansız

 

bncdee imkansıızz :dil:

 

aynen ole canm rose kiiim dimkayı unutmak kiim

 

brkk unutmayıı kzz hrgnn yalvarıoo adaamaa
yhaa bbnii sevionn fln dioo:dil:

 

yha sole 90larına kadar mutlu mesut yasayıp birlikte olseler gusel olmas mı?:$

 

sprr olrr :Lv:
ama bke gckk bi yzrmzz vrknnn :kzgn:

 

bncede canikom:$ bizim yazar hafif psikopat

 

wooooooaaaaaoooooooovvvvvvvvvvvvv:sak sak::sak sak::sak sak:vuhuuuuuuuu:sak sak::sak sak:inanamıyorum.Bunu yazan kişiyle tanışmalıyım.Hakkını vermek gerek gerçekten mükemmel olmuş.Yani ben,ben,ben ne diiceimi bilemiyorum:Yihu::Yihu:.Harika bişi bu.Binlerce kez teşekkür ederim paylaştıın için.

Çok yaratıcıolmuş.Gerçekten alx ve takımına inanılmaz bayıldım.Dimitri için üzülmedimmi?Belki birazüzülmüşümdür.ama bu bileklerini kestiği hikayenin devamı olduu için rose'un iyi yaptığını düşünüyorum.Şimdi garip gelicek ama en en en çok liss için üzüldüm.Keşke o dünyasının merkezi olmasaydı ama yine eskisi kadar yakın arkadaş olsalardı.Kız acaip fransız kaldı ve ben nerdeyse üzüntüden ağlıodm.Ağladım da.Düğünde!Bu yüzden evlenmeye karşıyım.En güzeli sevgili hayatı..!!!

 

Millet faceden bi gruptan kitabı alan bi arkadaş 7-8 sayfa kadar geçirmiş bilg'e.Alıntı yapılırsa çok kızcaını da sölemiş.Umuyorum ki bu siteye üye diildir.Üyeyse ve bu yazıyı görürse de bana kızmaya kalkmasın ona tehesüflerimi sunuyorum.Oraya yazmışken buraya da yazsaydın.Nese.İşte:

Beni bırakmadan önce bir an terddüt etti. Muhtemelen bana güvenip güvenemeyeceğini düşünüyor olmalıydı.O ana bana Akademi'nin yakınlarındaki o küçük kulübede yaşadıklarımızı hatırlattı. ruh karanlığının etkisinde öfkeden kuduruyordum. dimitri o zamanda beni durdurmuş ve benimle konuşarak o korkunç durumdan kurtulmamı sağlamıştı. Öpüşmüştük sonra elleri bluzumun kaldırmıştı ve.. hayır hayır. burda olmazdı. Burada bunu düşünemezdim. dimitri sonunda rahatladı. ve geri çekilerek beni bıraktı. Ona doğru dönerken bütün dürtülerim tekrar saldırmamı söylüyordu. Gücümü toplayabilmek ve daha fazla bilgi edinebilmek sakin kalmaya karar verdim. Beni bıraksa bile yanımdan uzaklaşmamıştı. Aramızda yarım metre bile yoktu. Farkında olmadan sokakta yaptığım gibi onu yine baştan sona süzdüğümü anladım. Nasıl böylesine hem aynı hemde böylesine farklı olabilirdi ? Benzerliklere odaklanmamaya çalıştım. Bunun yerine strigoi özelliklerine gözlerinin etrafındaki kırmızı halkalara ve teninin solgunluğuna odaklanmayı seçtim. işime o kadar odaklanmıştımki onunda bir şey söylemediğini hemen farkedemedim. sanki iimden arkamdaki duvarı görebiliyormuş gibi dikkatli bakışlarla beni inceliyordu. ürperdim. onun beni etkilediği gibi bende onu etkilemiş gibiydim. Bu imkansızdı. Strigoilerin bu tür duyguları yoktu ve ayrıca bana karşı hala bir şeyler hissettiğini düşünmek kendi adıma sadece umut olabilirdi. Yüz ifadesini okumak eskidende zordu ve şimdi öylesine bir kurnazlık ve soğukluk maskesiyle örtülmüştü ki aklından geçenleri bilmek gerçekten imkansızdı.

"buraya neden geldin ?" diye sordu sonunda.

"çünkü başıma vurup beni buraya getirdin." Öleceksem bunu gerçek Rose tarzıyla yapacaktım.

Eski Dimitri hafifçe gülümser yada iç çekerdi. Bu hiç tepki vermedi.

"Demek istediğim bu değil ve bunu sende biliyorsun. Neden buradasın ?"

Sesi kısık ve tehlikeliydi. Abe'in korkutucu olduğunu sanıyordum ama Dimitri'yle boy ölçüşemezdi bile ! Zmey bile geri çekilirdi. (zmey yılan demek. Rusyadakiler abe'ye böle dio )

"Sibiryaya mı? Seni bulamaya geldim"

"Ben buraya senden kaçmak için geldim."

o kadar şaşırmıştımki tamamen gülünç bir şeyler söyledim.

"Neden ? Seni öldürebileceğimden mi korktun ?"

Gözlerindeki bakışlar bana bunu gerçekten gülünç bulduğunu gösterdi.

"Hayır. Bu durumda kalmamız için. Şimdi buradayız ve seçenek kaçınılmaz."

Bu durumun ne olduğundan tam olarak emin değildim.

"Eh istiyorsan gitmeme iin verebilirsin. Uzaklaştı ve bana bakmadan salona doğru yürüdü. Arkasından sessizce yaklaşıp saldırmayı düşündüm ama bir ses dahabie metre gidemeden elinin tersiyle bana vurabileceğini söyledi. her zaman yaptığı gibi iri vücudunu zarif bir şekilde bükerek lüks deri koltuklardan birine oturdu. Tanrım neden bu kadar çelişkili olmak zorundaydı ? Karşımda eski Dimitri'nin alışkanlıklarını bir canavarla birleşmiş halde izliyordum. Olduğum yerde durarak duvara sokuldum.

"Artık mümkün değil. Seni gördükten sonra.." Beni yine inceliyordu ve kendimi tuhaf hissediyordum. Bir parçam bakışlarındaki yoğunluğa heyecanla karşılık veriyor beni baştan aşağı süzmesinden hoşlanıyordu. Düğer parçam kirli hissediyor onun onun bakışlarından vcuduma çamur akıyormuş hissiyle kıvranıyordu.

"hala hatırladığım kadar güzelsin Roza. Farklı bir şey bekleyemezdim zaten."

Buna ne diyeceğimi bilemedim. Bir dövüşte karşııklı hakaretler ve küfürler yağdırmak dışında bir strigoiyle hiç sohpet etmemiştim. kollarımı göğsümde kavuşturdum ve duavara doğru geriledim. Savunma anlamında yapabildiğim tek şey buydu. Başını yana yatırarak beni dikketle izledi. yüzüne vuran gölge gözlerindeki kırmızılığı görmemi orlaştırıyordu. Bunun yerine koyu görünüyorlardı. Eskiden oldukları gibi koyu ve güzel. Sevgi ve cesaret dolu...

"oturabilirsin" dedi.

"Burda iyiyim"

"İstediğin başka bir şey var mı ?"

"Gitmeme izin vermen dışında mı ?" Bu kıza çok gülüom lan

Bir an için yüzünde o eski bilgeç alaycılığı gördüm, aynı şaka yaptığım zmaanlarda olduğu gibi. Onu incelerken bunu sadece hayal ettiğime karar verdim.

"Hayır Roza. Yani burada bir şeye ihtiyacın var mı ? Farklı yiyecekelr ? Kitaplar ? Zaman geçirecek bir şeyler ?"

Ona hayretle baktım. "Burası lüks bir otelmiş gibi davranıyorsun !"

"Aslında belli bir ölçüde öyle. Galina'yla konuşurum sana istediğin her şeyi getirtebilir"

"Galina mı ?"

Dimitri'nin dudakarında bir gülümseme belirdi. Sanırım düşüncelerinde samimiydi ama gülümsemesinde samimiyet yoktu. Gülümsemesi soğuk ürpertici karanlıktı ve sırlarla doluydu. O anda titremememin tek nedeni karşısında zayıf görünmeyi reddetmemdi.

"Galina benim öğretmenimdi. okul günlerimden."

"O da mı strigoi ?"

"Evet. yıllar önce Praguediki bir çatışma sırasında uyandırıldı. Bir strigoi için genç sayılır ama gücünü arttırdı. Bütün bunlar ona ait" Dimitri etrafımızı işaret etti.

"Ve sen ounla mı yaşıyorsun ?" diye sordum, kendimi tutamayarak. Ne tür bir ilişkileri olduğunu merak ediyordum ve şaşırtıcı gelmekle birlikte KISKANMIŞTIM. bunu için bir nedenim yoktu. Artık bir strigoiydi ve ona ulaşamazdım. bir öğretmenle öğrencinin ilk kez bir ilişki yaşadığı söylenemezdi.

"onun için çalışıyorum. Uyandırıldığımda buraya dönmemin bir nedenide buydu. onun bir strigoi olduğunu biliyordum ve rehberliğine ihtiyaım vardı."

"Ve benden uzaklaşmak istedin ? Diğer neden de buydu değil mi ?"

Sadece başıyla onayladı. Detaya girmedi.

"nerdeyiz ? Sanırım novosibirskten uazağız"

"Evet. Galina'nın malikanesi şehrin dışında."

"Ne kadar ?"

"Ne yaptığını biliyorum ve sana o trde bir bilgi vermeyeceğim."

"O zaman sen ne yapıyorsun ? " diye sordum bütün birikmiş koekum öfke halinde dışarı taşarken.

"Neden beni burada tutuyorsun ? Ya beni öldür yada gitmeme izin ver. Eğer beni burada kilitleyip zihin oyunlarıyla işkence edeceksen beni öldürmeni tercih ederim."

"Cesurca sözler bunlar." Ayağa kalktı ve salonda dolaşmaya başladı. "Sana neredeyse inanabilirim."

"Söylediklerim doğru" dedim meydan okuyarak.

"Buraya seni öldürmeye geldim. Ve bunu yapamazsam ölmeyi tercih ederim."

"Yenildin biliyorsun. Sokakta"

"Evet. Burada uyandığım zaman bunu kendimde tahmin ettim."

Dimitri aniden döndü ve strigoi has yıldırım hızıyla önmümde bitiverdi. strigoi varlığından kaynaklanan mide bulantım geçmemişti ama onunla daha fazla zaman geçirdikten sonra zayıflayarak öyle yada böyle aldırmazlık edemeyeceğim bir hale geliyordu.

"Biraz hayal kırıklığına uğradım. Sen çok iyisin Rose. Çok çok iyi. Arkadaşlarınla birlikte ortalıkta dolaşıp bulduğunuz bütün strigoileri haklamanız bir hayli olay yarattı. Bazı sstrigoilerin korktuğunu bile söyleyebilirim."

"Ya sen ?"

"senin olduğunu duyduğumda.. hmm." gözleri düşünxeli bir tavırla kısıldı. "Hayır sadece meraklandım. Beni mldürebilecek biri varsa bu kişi ancak sen olabilirdin. ama dediğim gibi terddüt ettin. derslerimle ilgili son sınavındı bu ve sen sınıfta kaldın"

yüzüm ifadesizdi. içten içe sokakta sergilediğim zayıflık anı için kendime kızıyordum.

"Bir dahaki sefere tereddüt etmeyeceğim"

"Bir sonraki sefer olmayacak. Ayrıca hayal krıklığına uğramış olsamda hala hayatta olduğum için memnunum tabiki"

"Sen hayatta filan değilsin dedim dşlerimi sıkarak Tanrım yine bana çok yaklaşmıştı. yüzündeki değişikliklere rağmen vücudu her zamanki gibiydi.

"Sen ölüsün. Doğaüstü. Uzun zaman önce bna öyle olmaktnsa ölmeyi tercih edeceğini söylemiştin. Bu yüden seni öldürmye geldim."

"Böyle konuşuyorsun çünkü sadece bildiklerinle hareket ediyorsun. Bende öyleydim"

"Bak söyledikelerimde ciddiym. burada oyun oynamıyorum. Buradan çıkmayacaksam beni öldür tamam mı ?"

Hiç uyarmadan uzandı ve parmaklarını yüzümün yanında gezdirdi. Zorlukla yutkundum. Eli buz gibiydi ama dokunuşu yine aynıydı. Tam hatırladığım gibi. Bu nasıl mümkün olabilirdi ? O kadar bener ama o kadar da farklı. Aniden aklıma başka bir dersi geldi. Strigoilerin bir zamanlar tanıdıklarımıza ne kadar benzdiğiyle ilgili. Terreddüt etmek bu yüzden çok kolaydı.

"Seni öldürmek... şey bu o kadar basit değil" (çnkü ona asıksın dimi'm <3 ) sesi yine fısıltı halinde çıkıyordu tenime sürünen bir yılan gibi.

"üçüncü bir şeçenek daha var. Seni uyandırabilirim."

Donup kaldım ve nefesim kesildi.

"Hayır" söyleyebildiğim tek şey buydu. Beynim daha karmaşık bir şey üretemiyordu. Söylediği şey düşünemeyeceğim kadar korkunçtu. "Hayır"

"Nasıl olduğunu blmiyorsun. Bu...inanılmaz. Her şeyden üstün. Bütün duyguların canlı, dünya daha canlı."

"Evet ama sen ölüsün"

"öyle miyim ?"

Elimi tutup göğsüne koydu. kalbinin attığını hissediyordu. Gözlerim iri iri açıldı.

"Kalbim atıyor. Nefes alıp veriyorum."

"Evet ama..." dedim bana strigoilerle ilgili her şeyi umutsuzca hatırlamaya çalışırken.

"Bu gerçekten hayatta olmak değil. Seni yeniden harekete geçiren bu şey.. kara büyü. Bir yaşam ilüzyonu"

"Yaşamdan daha iyi" yüzümü ellerinin arasına aldı. Onun kalp atışları sabitti ama benimki hızlanıyordu.

"Bu bir tanrı olmak gibi rose. Güç. Hız. Dünyayı asla hayal bile edemeyeceğin şekillerde algılama yeteneği. ve... ölümsüzlük. SONSUZA DEK BİRLİKTE OLABİRİZ."

bir zamanlar istediğim tek şey buydu. Ve benliğimn derinliklerinde bunu hala istiyor onunla hep birlikte olmayı diliyordum. Ama.. bu şekilde istemiyordum. Bu şekilde eskiden olduğu gibi olmayacaktı. Bu farklı bir şey olacaktı. Yanlış bir şey. Zorlukla yutkundum.

"Hayır.." bana öyle dokunurken kendi sesimi ve onun söylediklerini zorlukla duyabiliyordum. Parmakları öylesine zarif ve hafif dokunuyordu ki ! "Olamayız."

"Olabiliriz." parmaklarından biri çenemden aşağı kayarak boynumdaki damara dayandı. "Hemen yapabilirim. Hiç acı duymazsın. Ne olduğunu anlamadan biter." Muhtmelen haklıydı. Sonsuza dek birlikte. stigoil olmayaı anlatıo vurayı geçiorum D: Kapı aniden açılınca düşüncelerim bölündü. Dimitri beni sertçe iterek döndü ve önümde kouryucu bir tavırla durdu. (lütfen dikkat edin çünkü dimka rose u gerçketen koruyo. Nolur anlayın artık niyeti kötü değil sadece rose u çok sevio.) İçeri iki kişi girdi ve ve ben daha kaçmayı düşünemeden kapıyı kapadılar. yeni gelenlerden biri bir erkek strigoiydi. diğeri başı öne eğik halde elineki tepsiyi taşıyan insan bir kadındı. strigoi yi hemen tanımıştım. Tanımamam zordu. yüzü defalarca rüyama girmişti. Dimitrininkiyle hemen hemen aynı uzunluktaki sarı saçları dönüştürüldüğünde yirmili yaşlarda olduğunu belli eden yakışıklı yüzünü sarıyordu. bu adamı iki ke gördüğnü sölüo kampüste savaşırkne ve mağarada fln filan işte

Adam bana şöyle bir bakış attı ve sonra bütün öfkesiyle Dimitri ye döndü.

"Neler olut-yor burada ? Burada bir şey mi besliyorsun ?"

"Seni ilgilendirmez nathan"

Dimitri nin sesi buz gibiydi. daha önce sesinden hiç duygu olmadığını düşünüyordum şimdi daha zor hissedildiğini anlıyordum. Sesinde belirgin bir meydan okuma vardı ve bu adama geri çekilmesini söylüyordu.

"Galina bana izin verdi."

nathan ın bakışları Dimitri den bana kaydı. öfkesi şaşkınlığa dönüştü. " O mu ?"

dimitri haifçe kıpırdandı ve beni tam olarak arkasına aldı. içimdeki asi ruh bir strigoinin bni korumasıan ihtiyacım olmadığını haykırmam için bni dürttü ama.. şey aslında ihtiyacım vardı.

"Montana daki okuldaydı.. dövüşmüştük.. " dudakları kıvrıldı ve dişeri meydana çıktı. " o ateş kullanan moroi piçi ortalıkta olmasaydı bu kızın kanını tadabilirdim"

"Bunun seninle hiç bir ilgisi yok" diye karşılık verdi dimitri.

nathan ın gözleri iri iri açıldı." Dalga mı geçiyorsun ? bizi dragomir kızına götürebilir. o soyu sona erdirirsek isimlerimiz efsaneleşir. onu ne kadar süre burada tutmayı düşünüyorsun?"

"defol burdan" diye hırladı dimitri. "bu bir rica değil"

nathan beni işaret etti. "O çok değerli. Onu bir kan fahişesi olarak burada tutacaksan en azından paylaş. sonra ondan bilgi alıp işini bitiririz."

Dimitri ona doğru bir adım attı. "Çık buradan ! ONA ELİNİ SÜERSEN SEN PARAMPARÇA EDERİM. KAFANI çıplak ellerimle koparıp güneşte kül oluşunu izlerim"

nathan dahada öfkelendi.

"Galina bu kızla evcilik oynamana izin vermez. sen bile onun gözünde o kadar değerli değildin"

"bana aynı şeyi tekrarlatma. bugün hiç sabır gösterecek durumda değilim"

"bu bitmedi" diye hırladı kapıya yönelirken. "Galinayla konuşacağım."

yemek geldi işte rose un sevdiği şeyler. dimitri bunu bilio tabi. sevdiğini yani. buraları biliosunuz. dimitri rose u öpütü ama çok kısaydı. Rose da onu öptü. bir sürü yzdım ln elim acıdı sonra yazarım gene

 

Ve yine face ve yine aynı arkadaştan dimitrinin cenazesi:

Dimitri*nin cenazesinden sonra paskalya kutlamaları için kiliseye gidiyolar.Rose*da otururken kilisenin sandalyesinde gözüne bi melek ilişiyo mozaik meleklerden.oda bu anısını hatırlıyo ((



Beklenmedik bir anımı hatırladım .Dimitri bir defasında diğer gardiyanlarla görüşmek için Idaho*ya yapacağı bir haftasonu gezisinde beni yanında götürmek için izin almıştı.Idaho* gitmeye hevesli olduğum bir yer değildi ama onunla zaman geçirmek hoşuma gitmişti ve bunun bir öğrenim deneyimi olduğu konusunda okul yetkililerini ikna etmişti.Mason*ın ölümünden kısa bir süre sonraydı ve o trajedinin okula yaydığı şok dalgasında sonra,sanırım her türlü şeyi yapmama izin verirlerdi.,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,

,,,,,,,,,,,,,falan filan sadede geliyim .

Dimitri arabayla işini bitirmek üzereydi .Sandviçimi elimde tutarak dha iyi görebilmek için benzin istasyonunun arka tarafını dolaştım.Benzin istasyonunun sunduğu küçücük uygarlık hissi arkasını dolaşır dolaşmaz silindi.Çok yüksekteydik nerdeyse bulutların üstüne atlayıp bi diğerine düşebilirdim hatta elleyebilirdim .Önümde karlı çamlar uzanıyordu.Mason yüzünden içim sızlıyordu.Bilek yüksekliğindeki bozulmamış karlara bakarken ,aklıma oldukça çılgın bir fikir geldi.Yere sırt üstü atlayarak kendimi bıraktım.Yüksek kar beni sardı ve bir an içinde öyle yatarak dinlendim.Sonra bacaklarımı ve kollarımı ileri geri oynatarak karda delikler açtım.İşim bittiğinde hemen kalkmadım.Masmavi gökyüzüne bakarak yatmaya devam ettim.



*Ne yapıyorsun?*diye sordu Dİmitri.*Sandviçini soğutmak dışında* =)



Gölgesi üzerime düştü ve bşımı kaldırıp baktığımızda uzun siluetini gördüm.Soğuğa rağmen güneş tepedeydi ve ışınları saçlarını arkadan aydınlatıyordu.Onun bir melek olabileceğini düşündüm.

*Kardan melek yapıyordum*diye cevap verdim *Ne olduğunu bilmiyor musun?*

*Evet,biliyorum ama neden?Donuyor olmalısın*

*Pek sayılmaz aslında.Belki sadece yüzüm…biraz*

Başını iki yana sallayıp bna kurnazca güldü.*Arabaya girip bütün o karlar erimeye başladığında üşüyeceksin*

*Sanırım benden çok araba için endişeleniyorsun*

Güldü.*Daha çok hipotermiden endişeleniyorum* bi çeşit donma hastalığı =)

*Burada mı?Bu bir şey değilki**Yanımdaki zemini işaret ettim *Haydi sende bitane yapta gidelim*



Birsüre dha bna bakmaya devam etti*Yani bende mi donayım ?*

*Yani sende eğlen.Böylece Idaho*ya izini bırakabilirsin.Ayrıca seni rahatsız etmemeli değil mi?Soğuğa karşı Sibirya*dan kalma süper bir dayanıklılığın yok mu zaten?*



Hafifçe gülümseyerek iç çekti*İşte yine Sibirya*nın Antartika gibi olduğunu düşünüyorsun.Ben güney kısmından geliyorum.Orda hava buradakinden farklı değildir.*



*Bahaneler uyduruyosun*dedim *Beni arabaya sürüklemek istemiyosan senden bir melek yapacaksın..*

Dİmitri dakikalar boyunca beni izledi .Sonra hiç uyarmadan yanımdaki karlara kendini attı ve sakince yattı*



*pekala*dedim*Şimdi kollarını ve bacaklarını oynat J*

*Kardan melek yapmayı biliyorum*

*ozaman yap !Yoksa daha çok bir suç mahallindeki ceset izine benzersin*



Yine güldü sesi güçlü ve sıcaktı.oda kollarını ve bacaklarını oynatmaya basladı ve kendi meleğini yaptı J.bitirdiğinde gitmesini bekliyordum ama gitmedi gökyüzünü ve dağları izledi.



*Güzel ha?*diye sordum*Sanırım bazı açılaradan kayak merkezi görüntüsnden çokda farklı değil ama bilmiyorum.*



*Hayat böyledir*Biz büyüyüp geliştikçe ,bazen daha önce deneyimlediğimiz şeyler yeni anlamlar kazanır.Bu hayatının geri kalanı boyunca hep olacaktır.*



Doğruydu…



Dağın zirvesini göstererk *şurada bir kulube sahibi olmak sence güzel olur muydu?ormanda kimsenin seni bulamayacağı bir yerde?*



*bence güzel olurdu .Ama bana kalırsa sen sıklırdın.*



*Kablolu televizyon olursa o kadar kötü olmaz ,Ve internet *

Ve de vücut sıcaklığı diye geçirdim aklımdan (bu kızın içi fesat :=)))



*Ah rosa –sesiz bir yerde mutlu olcağaını sanmıyorum.Senin daima yapacak işlerle ihitiyacın var.*

*Yhani dikkat süremin çok kısa olduğunu mu söylüyorsun?*

*Hiç de değil Sadece yaptığı şeyi yönlendiren ,etrafındaki dünyayı ve sevdiklerini daha da geliştirme ihtiyacı duymanı sağlayan bir ateşin var .yapamayanların haklarını savunmak için.

Bu seninle ilgi en harika şeylerden biri?*



*Sadece bir tane ha?*

*Birçoklarından biri*dedi ve doğrulup oturdu.*yani senin için sessiz ve huzurlu bir kulube yok.Yaşlı çok yaşlı bir kadın olana kadar.*



*Ne, kırk gibi mi?*



Gözlerini devirerek başını iki yana salladı ve şakama karşılık vermedi.



*Gitme zamanı*bana uzattığı elini tutarak bnde kalktım .ayağa kalktığımızda bir süre hala ellerimiz birbirini tutuyordu.sonra bıraktık.Öne eğildim ve ikisinin de başlarının üzerine bir yatay çizgi çektim.



*O ne?*diye sordu

*Halaler*dedim sırıtarak *Bizim gibi cennet yaratrıkları için**

*Bu biraz abartı olabilir*



Kısa bi süre daha meleklerimizi inceledik o tatlı ve huzurla yan yana yattığımız yere baktık .

Dimitri nazikçe koluma dokundu ve tek kelime etmeden dönüp araba ya yöneldik.





Onun o anısı ve dağlarda bana bakışıyla kıyaslandığında bana bakan meleğin solgun ve sıkıcı kaldığını düşündüm.Kimse alınmasın……..

 

ahh eed okuum siz victor la olanların konuşulduğu bölümleri okudunuz mu orasıda cok hostu:$

 

sprmmşş yhaa

 

kulube kısmını kuyun siz orası daha gusel:$

 

Off süperr:Lv:

 

erva o koydukların neydi öyle alex ve grubuna bayıldım ama yeni rozadan nefret ettim :kzgn: dimkamm benimm :'( nasıl acı çekiyodu yaa :''(

 

off ivtt yaa bnde ynii rozadnn nfrtt ettmm :dil: gckk yhhaa insnn dimitrii nsıı böle untrr mallll :dil:

 

valla yazan kız uçmuştu yane ilk başlarında çok üzüldüm sonra richelle asla buna benzer bi şekilde biteremez die düsündm çnkü richelle kötü bitirrirse naz la ben evini bombalıycaz:zuhaha: dimi nazXD

 

kessnnlklee:zuhaha:

 

benide aranıza alın bende seve seve bombalarım ya en azından yazan Rozanın içinde hala bişeyler kıpırdadığını ama artık hiç bişey eskisi gibi olamayacağı için de Dimitriden uzaklaştığını falan yazsaymış öylesi daha iyi olurdu Dimkam benim yazık sana yaa :'( :'( :'(

 

teşekkürler