"Benim verdiğim seminerlerden birinin adı, 'İletişim ve Etkili Yaşam.' Bu semineri alanların çoğu bana, şu tür şeyler söylediler: "keşke çocuklarım doğmadan önce bu semineri alsaydım"; "keşke boşanmadan önce bu semineri alsaydım". Bir süre sonra bu seminerin içeriğini kitap haline getirdim ve adını da 'Keşke'siz Bir Yaşam İçin İletişim koydum." Doğan Cüceloğlu Keşkelerimiz çok! "Keşke çocuğumla daha çok zaman geçirseydim!" "Keşke vicdanımın sesini dinleseydim!" "Dilim tutulsaydı da keşke söylemeseydim!" Ne kadar sık duyarsınız 'keşke' sözcüğünü. "Şimdi bildiğimi keşke gençliğimde bilseydim!" diyen kişi, verdiği yanlış kararlardan duyduğu pişmanlığı dile getirir. Haksız mı? Bize verilen şu ömürden başka neyimiz var? 'Keşke'siz bir yaşam için kim olduğunu ve ne istediğini bilmek yetmez; varoluşunu yaşamayı ve paylaşmayı da bilmek gerekir. Bir düşünün: Pişmanlıklarınızın çoğunun insan ilişkilerinden kaynaklandığını görürsünüz. Bu kitapta, ailede, işyerinde ve toplumda sağlıklı insan ilişkilerine önem veren, 'keşke'siz bir yaşam isteyen insanlar için yazdım; yaşamınızın sonunda, "Keşke kendi hayatımı yaşayabilseydim!" dememeniz için! Hidden Content: You must reply before you can see the hidden data contained here. Hidden Content: You must reply before you can see the hidden data contained here. Keyifli okumalar...
Tabii ki keşkesiz bir yaşam isteriz hepimiz ama böyle bir yaşam düşüncesinin de son derece ütopik olduğunu da biliriz. Değiştirebilmeye gücümüzün yeteceği gidişatlar için elimizden geleni yapmamızı sağlama amacıyla yol gösteren bir rehber niteliğinde kitap. Ellerine sağlık Sevgili anonim...:Frnds::gül:
Ah, derin konular. Üniversite yıllarımda okuduğum Sartre beni çok hırpalamıştı. Varoluşunun sorumluluğunu taşıyabilmek! Önce farkına varmak gerek tabi ki. İnsan olmanın ne menem bir şey olduğunu keşfetmeden insan gibi yaşamak mümkün değil doğal olarak. O bilinç düzeyine çıkabilmek için de gerçekten eğitim şart. Eğitimli olduğumuz zaman keşkelerimiz azalır mı? Kendisiyle barışık olduğunda insan çok fazla keşke demez sanırım. Yanlışlarını da kendi doğal parçası gibi görmeye başladığında pişmanlık yaşamasına da gerek kalmaz herhalde. Amma uzatmışım. Sevgili anonim, yine anlamlı bir paylaşım sunuyorsun bizlere. Verdiğin emek için çok teşekkür ediyorum.
güzel bir kitaptır. bilhassa gençlerin okumalarını tavsiye ederim. paylaşımın için çok teşekkürler...