Bebeklerin Ulusu Yok İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu Bebeklerin ulusu yok Başlarını tutuşları aynı Bakarken gözlerinde aynı merak Ağlarken aynı seslerinin tonu Bebekler, çiçeği insanlığımızın Güllerin en hası, en goncası Sarışın bir ışık parçası kimi Kimi kapkara bir üzüm tanesi Babalar, çıkarmayın onları akıldan Analar, koruyun bebeklerinizi Susturun susturun söyletmeyin Savaştan, yıkımdan söz ederse biri Bırakalım sevdayla büyüsünler Serpilip gelişsinler bir fidan gibi Senin benim hiç kimsenin değil Bütün bir yeryüzünündür onlar Bütün insanlığın gözbebeği İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu Bebeklerin ulusu yok, Bebekler, çiçeği insanlığımızın Ve geleceğimizin biricik umudu... Ataol Behramoğlu
