“Yaşamı anlamaya başladığın andır, durabilmek ayak üstünde.. Sorun bu zaten; başkasıyla olmak, başkasının olmak değil.. Kendi başına başkasıyla, başkasıyla kendin olmak..” Nietzsche
Hayatımızda ki insanlar da ikiye ayrılır; tıpkı uyuyana kadar okuduğumuz ve okumak için uykusuz kaldığımız kitaplar gibi..
*Memleketler parasızlıktan değil, ahlaksızlıktan çökerler. *Dostluğun doğuşunda ondan ne çıkarlar elde edeceğin değil, ruhların sevgi ile bağlanması vardır. *Dostluk, toprak bir maşrapa gibidir, önemsiz bir nedenden birdenbire kırılır ve bir daha kullanılmaz. *Dostluğu hem doğuran hem sürdüren erdemdir. Erdem olmadan dostluğun hiçbir türlüsü olmaz. *İnsana Kendini Bil denilmesi, yalnız gururunu kırmak için değil, değerini de bildirmek içindir. Marcus Tullius Cicero
''Bazen ne taklalar atsanız da aynı pencereden bakmayı bir türlü beceremediğiniz insanlar vardır.. Zaman geçer, yıllar geçer, nihayet durduğunuz yere varılır.. Ancak sorun şudur ki; Siz, artık seneler önce durduğunuz o yerde değilsinizdir; Ya o size hep geç gelecektir, Ya da siz ondan, seneler evvel erken gitmişsinizdir... Zordur iki noktanın iki yakasını bir araya getirmek bazen ...''
*Öyle bir an geliyor ki, insanın içinde bir şeyler kırılıyor; ne enerji ne istek kalıyor. *Gürültü patırtının ardından sessizlik gelir. *İnsan kendine özgü şekilde olağandışı bir yaratıktır. Ateşi keşfetti, şehirler inşa etti, muhteşem şiirler yazdı, dünyaya çeşitli yorumlar getirdi, mitolojik imgeler yarattı. Ama aynı zamanda hemcinslerine savaş açmaktan, çevresini yok etmek gibi yanılgılara düşmekten bir türlü vazgeçmedi. Terazinin bir kefesine yüksek zihinsel meziyeti, öbür kefesine aptallığı koyduğunuzda neredeyse dengede kalır. Umberto Eco
