pelem bahar temizliği sezonunu resmen açtın, sağol...ben de başlasam mı ki bu hafta sonu? yok yok azıcık daha yüreklenmem lazım... nurtanem işin en güzel yanı hepiniz dışarıdasınız ya artık, ev daha az kirlenecek , akşamdan akşama girilen ev kirli mi değil mi, yorgunluktan göremiyorum ben meleksi sergeinle oturup sakin sakin konuşmalısın, onu ne kadar sevdiğini ve ona bu aralar ne kadar ihtiyacın olduğunu anlatmalısın...bazen biz kadın kısmısı herşeyi kendimiz yüklenip usulünce yardım istemeyi düşünemediğimiz dönemler yaşıyoruz...senin sergei, bebekle-anne dışında kalmış hissediyor olabilir, ne yapacağını bilemiyor olabilir... bebeğin temel ihtiyaçlarını giderirken yardım alarak onu da dahil edebilirsin...biliyoruz ki erkek kısmısı da kendilerine ihtiyaç hissedildiğinde birer kahramana dönüşüyorlar, yüreklendir, beceremese bile yaptıklarını takdir et...az sabır arkadaşım benim ilk kızımla eşimin yakınlaşması 10. ayı bulmuştu...10 aylıkken kuzucuğum, ehliyet kursuna başlamıştım, akşam saatleri kursa gidiyordum...2-3 saat birlikte vakit geçirmeye başladılar baba-kız...ilk günler eşimi kan-ter içinde buluyordum dönüşte, evin halini hiç sorma...bir süre sonra bebişin dilinden anlamaya başladı, hatta mamasının kıvamını benden daha iyi tutturduğunu anlatıyordu eşe-dosta...gece ben emzirmeye kalktığımda bazen onu da uyandırırdım (her zaman değil tabi) çok yorgunum çocuğu emzirirken düşürmekten ya da uyuyakalmaktan korkuyorum, bana destek olur musun? derdim, yanımda oturur ya da bebek emerken uyuyunca kucağımdan alıp yatırırdı...bunları birlikte yaşıyor olabilirsiniz de ...hatırlatmak istedim. ikinci kızım doğduğunda benim istememe gerek kalmadan kendiliğinden yapılacakları biliyordu...sadece bebeğin keyfini yaşadık... çok uzattıysam kusura bakma meleksi, çok kızarsan bağır buradan canım, buradayız
kendileri bnm bilgisayarda her daim varlar :füü: [ame=http://www.youtube.com/watch?v=Mm9AcvWtlG8]Antonio Banderas Cancion del Mariachi Desperado soundtrack - YouTube[/ame]
Günaydın, Kafenin kapılarını çitim kapatıp yine kendisi açmîş....iş ona kalmış demekki... Çok yağmur yağıyor, gök gürlüyor... böyle yağmaya devam ederse kursa gidemiycem... Kolay gelsin herkese, bereketli bir gùn olsun....
Günaydın Küflü, Nur o yağmuru dünden gönderdik, öğleden sonra kesilir... Bugün, çok soğuk bir sabah... ama yağmur yeniden başladı... Seçmen kartlarınızı muhtarlığınızdan almayı unutmayın Canlar... Çocuklarınızın geleceğini ve yarınlarınızı düşünerek Pazar günü herkes sandığa gidip seçtiği partiye özgürce oy kullanmalı... Sağlıklı ve güzel bir gün olsun...
güneşli antalya'dan sevgiler arkadaşlar.... o yağmurdan bize de gönderin azıcık, bir-iki bulut bizim olsun... yağmur-battaniye-kitap-elma...ne kadar özledim dün küçük kuzunun (yaş 5,5) ana sınıfı ödevini yaptık; konu duygular. 1.hayatta en çok seni ne mutlu eder? küçük kuzu: annemin bana istediğim oyuncağı alması. 2.en çok üzüldüğün şey nedir? kk: annem istediğim oyuncağı almazsa üzülürüm.ff: 3.mutluluğunu en çok kiminle paylaşmayı istersin? kk: annemle :Lv: 4.mutluluğunu paylaşamazsan kendini nasıl hissedersin? kk: üzgün olurum. içim kırılır. 5.seni en çok ne şaşırtır? kk: annem bana Galaxy Note 2 alırsa, işte buna gerçekten şaşırırım... gülüm::saskin:...peki neden şaşırırsın kızım? kk: eee almayacağını biliyorum ondan, alırsan şaşırırım. gülüm: sen onun ne olduğunu biliyor musun? oyuncak değil ki! kk: anneee o cep telefonu... her şeyi yapabiliyorsun, ben kalemiyle resim çizmek istiyorum! gülüm: :saskin: :zuhaha: :zuhaha: ama en çok ben şaşırdım sanırım...Galaxy Note 2 yaa... :saskin: maddeci gençlik büyüyor, önünü nasıl alacağız arkadaşlar? :kzgn:
'Bizim zamanımızdaaaaa' diye başlayan cümleler kurmak artık benim için çok kolay,eskiden o cümleyi duyduğumda,içimden kızardım;'sizin zamanınızda değiliz ama'...diye.Şimdi tam da bu durumdayız.Devirler değişiyor,kim bilir belki bizler de ,daha çocuklarımız doğar doğmaz kameraya,telefona kaydetmeye başladığımız görüntülerle buna çanak tutuyoruz.Sonuçta çocuklar birer taklit makinasıdır ve neyi görürlerse onu uygularlar. Geçen bir araştırma yapılmış İstanbul'da halkın gelir düzeyiyle ilgili,kabaca yazmak gerekirse,çoğunu geçim derdi,ısınma ve barınma sorunu var ama %50 sinin akıllı telefonu mevcut. Önünü çok alamayız bence,belki imkanlarımızca kısıtlama ,yada belli şeylerin karşılığında ödül olarak azaltabiliriz ama ailede görmeseler,çevrelerinde görüyorlar ve dahi kısıtlamalar ve yasaklar sadece iştahlarını arttırmaktan öteye gitmiyor.Sadece ailenin tutumuyla ilgili değil,çocuğun da bazı şeylerin farkında olması gerekiyor,ama bu zamanda o anlayışa ve idrake sahip çocuk bulmak çok zor,yok demiyorum ama sayıları epey azdır.Üretirken söylenen tüketirken kıymet bilmeyen bir topluma dönüştük,önünü alabilmemiz zor gibi