İyi geceler Küflü, Çok uzun maraton bir günün sonundayım, nasıl geçti anlamadım... Sabah anne baba tarafından uyandırılınca erkenden şaşırdılar tabii, hele küçük daha yatmak istiyormuş, çıkmak istemedi, zaten huylarıdır sadece bana gelirler, benden başkası yataktan alınca o gün krizle başlar krizle biter... Erkenden kahvaltı yaptırmak cidden zor, 9.30-10.00 alışıklar, 7.30 da ne bu oldular... Sınıfa hep beraber girdik, oyuncaklara her ikisi de bayıldı, her şey de boylarına göre olunca küçük ayrılmak istemedi bile... Sonra bir - iki saat sonra tüm velileri kovaladı öğretmen... Küçük ağlayarak çıktı, kalacakmış teyzeleri... 32 öğrenci var, kalabalık ama bu sayı yakında düşer bence, duramayan çocuklar var, biz geçen seneden aldık havasını, bir de işleyip durdum, biz seni bırakacağız ve alacağız ya evde ya okulda mutlaka bekleyeceğiz diye... Tanıştılar, isim kartı takıldı, hikaye okundu, oyuncaklarla oynadılar, resim yaptılar, şarkı söylediler, parka çıktılar.. Eh bizimkinin aradığı şey, nasıl sevmesin!! Çok rahattık, hiç aramadı bile bu sefer, dedeci olan kızım, dede bile merak edip sınıfa geldiğinde uzaktan el salladı, sınıftan ve oyun parkından son çıktık hep... Ayrılırken öğretmenine git, "iyi günler, yarın görüşürüz" de diyorum... daha "-im'e alışamadı, öğretmen !! öğretmen !! iyi günler size, yarın ben yine geleceğim, görüşmek üzere demez mi ? :zuhaha: :zuhaha: Öğretmenimiz de "Tamam Büyük, mutlaka bekleyeceğim, görüşürüz" dedi el sallaşıp ayrıldılar... Yalnız ben kendime nasıl engel olacağım bilmiyorum, bir iki kızdan hiç hoşlanmadım, onlarla arkadaş bile olmasını istemiyorum... Umarım giderler, o kızlardan biri ona çok zarar verebilir, merdivenden itecek bunu yazmak zorundayım gerçekleşmemesi için dile gelmeli, umarım yanılıyorumdur... Öğle uykunu evde onlarla yaptım, sonra'da yemekti, Arnav'ın partisiydi derken yine saat geç oldu... Haftanız güzel geçsin Hanımlar ve Küflü Prensi...
iyi sabahlar küflüm, yoğun ve yorucu bir haftanın bitiminde evime dönebildim. veeee ayağımın tozuyla annemin bana hoşgeldin süprizi... tam tamına 2 kasa domates yıkandı, soyuldu, pişirildi ve kavanozlandı. 30 küsür sayıda. gerisini saymaya üşendim. artık dinlenme izinimi aldığımdan (ki ancak yeni bitti ) inzivaya çekiliyorum. çok yorgunum çokkkkkkkkkkkkk
Tünaydın millet, curium hoşgeldin, kariyerde yapar,salçada benim arkadaşım on parmağında on marifet hazırladığın salçalarla güzel yemekler pişirip ye mutlulukla sofraların bol olsun
canım bermerim bir anne edasıyla ben de o dediğin şeyleri istiyorum ama daha bu yaştan savaşmayı öğrenmeliler şimdiden zorlanmazlarsa ilerde nasıl zorluklarla başa çıkmayı öğrenecekler şahin anne onlar senin kızın kesin başarırlar ortamda dik durmayı merak etme.....:Lv: oy canım tuzakdaşım zorlanmışsın ama annende senin için yapmış ne yapsın ....:Frnds:
merhabalar küflüm bermer merakla bekledim kızının okul macerasını inş daha da iyi olur dün geceki partiye gelemedim aniden misafirler geldi curium dinlen canım çok yoruluyorsun fatma sende çabucak iyi ol
İyi günler Küflü, 2 saatlik uykuylayım, uyuyamadım bir türlü, son olarak yattığımda bu sefer olmazsa kalkıp bulaşıkları yıkayacağım diye korkuttum kendimi, dalmışım... :zuhaha: :zuhaha: Erkene kurdum saati güzel bir kahvaltı hazırlayayım diye ama aç değilim diye kafa çeviren çocuklarla dellendim... Bir kaç lokma için kaç takla atmalıyım acaba?! Saat 09.00 da okul başlıyor, evdeki 3 çocukla 07.00 de kalkarsam ancak hazırlanıyorum, nedense tuvalet sırası hep herkes kapıda giyinmiş beklerken bana geliyor... Bugün sınıfa 2.ci çocuk olarak girdik, kimse gelmemişti Büyük "Anne arkadaşlarım nerede ?" diye ünlenip sonra her gelene "Arkadaşım Hoş geldin" karşılaması yaptı, sanırsın okulun tapusu onu üstüne... Küçükte ben de buradayım, diye sınıfta turlar atıp o çekmece bu çekmece karıştırdı.. İşin komiği aralarda bizi beraber görenler buna okul müdürü dahil "daha küçükmüş, durmuyor mu sınıfta" diyorlar... Ben "hayır ablası sınıfta, bu promosyonu" diyorum. Bugün aynı üniversiteye gittiğim, yurtta beraber kaldığımız, vaktiyle yoldaş olup işlerine ön ayak olduğum, Ankara'da beraber iki sene geçirdiğim memleketlim, beni bu okulda ismimden görüp onca kadının yanında ve o kadar yıla rağmen bulup tanıdı... Hayat sürprizlerle dolu, çok mutlu oldum onu görünce, sarılaşıp özlem giderdik beraber... Sürpriz dedim de eşimin dayısı, Cuma günü ameliyat oldu, bizim siyasi duruşumuz bellidir, ama Sağlık Bakanının ev ziyareti yapıp şifa dilemesi beklenmedikti... Ben bu tür ziyaretlerde beklenmeyeni beklerim, tecrübe ile sabit, babamla yine konuşmam gerekecek sanırım... Okuldan çıkmamak için elinden geleni yapan, tüm oyuncakları toplayan bir kızım var teyzeleri, herkes çocuğunu alıyor ayrılıyor biz ağlayarak gitmek istemiyorum, okulumu çok seviyorum diye ortalığı yıkıyoruz... "Öğretmen ! öğretmen ! annem beni alıyor" diye şikayet bile ediliyorum yahu... Öğretmen de "Bugün git ben de eve gidip dinleneceğim, yarın sabah kahvaltını yap gel, seni bekleyeceğim" dedi de ayrıldık.. Ben yine tuhaf duygulardayım, bir yanım gurur duyuyor bir yanım üzgün, beni aramaması sevindirirken bana ihtiyaç duymayıp yalnız kalabilmesi içimi sızlatabiliyor... Çocuğumun büyümesini isterken büyümemesini arzulamak arasındayım, tabii bunu ona yansıtmamak içinde enerji harcıyorum... Bu herkeste olan bir şey mi, yoksa bencillik dozunda annelik mi yapıyorum ? Bir de diğer çocukların zarar verebileceği hissiyatıyla güvenle kendimi bırakmıyorum, şu aralar garip gelgit bir ruh halindeyim....
Hayatlarına ayakları üstünde devam etmelerini dileyip,içten içe bizsiz de yapabildiklerini görüp artık ihtiyaç duymayacaklarına üzülmek,tam da annelik benciliği Bermer,bunu yaşamayan kadın çok azdır sanıyorum.Ama korktuğumuz kadar olmuyor,çünkü hayatlarına ne kadar insan ve olay girerse girsin dönüp geldikleri yer anne kucağı oluyor çok şükür.Gel-gitlerinin zamanla azalmasını dilerim ,geçmiş olsun ayrıca
tedirginliklerin zamanla geçecek bermer ama zamanla arada bir geri de gelecek çünkü maşallah şimdi ısınmada sorun çıkarmasada bazı zamanlar hiç kimseyle anlaşamıyadabilir önemli olan senin onunla arandaki iletişim iletişim sıkıntısı çekmezsen anlaşma ve sana anlatması konusunda da sorun yaşamazsın ve sorunlarına zamanla müthiş çözümler bulan bir anne olursun ..... Bazen biz onlardan daha çok çocuk oluyoruz onlara zarar gelir korkusuyla Allah sıkıntısız sağlıklı ve huzurlu büyümelerini nasip etsin onların bizlerle beraber.....
iyi akşamlar küflüm nasılsınız kuzeni bindirdik muş arabasına babasıyla sonrası onlara kalmış keşke bende atanabilsem