teşekkürler.. . Leoparın tüyleri ışıl ışıl yanıyordu. Kelly Robbins, bürosunda çalışırken bir leoparla burun buruna gelmeyi beklemiyordu elbette. Ayrıca biri çıkıp da, bu leoparın sırtında ay ışığıyla yıkanan bir gecede küçük bir gezinti yapacağını söylemiş olsaydı kahkahalarla gülerdi genç kadın. Tabii o an hiç gülecek hali yoktu. Korku ve şaşkınlık ötesinde bir duyguyla donakalmıştı. Sonunda leoparın sahibi kapıda belirdiğinde rahat bir nefes aldı, ama aklı ve duygular tehlikenin geçmediğini fısıldıyordu ona ***Gizli içerik alıntı yapılamaz.***[/QUOTE]