Jean Louis Rodolphe Agassiz (28 Mayıs 1807 - 14 Aralık 1873), İsviçre doğumlu ABD'li zoolog, glasiyolog ve jeolog, ABD'nin dünya çapında tanınmış bilim adamlarından. Eğitimci Elizabeth Cabot Cary Agassiz'in eşi. Gençliği ve eğitimi Louis Agassiz İsviçre'nin Fribourg kantonu Motierde (Vully) doğdu. İlk eğitimini evde aldıktan sonra Biennede dört yıl orta öğretime devam etti ve temel eğitimini Lozanda tamamladı. Tıp mesleğini seçen Agassiz sırasıyla Zürih, Heidelberg ve Münih üniversitelerinde doğa tarihi üzerine bilgisini arttırdı ve özellikle botanik üzerine çalıştı. 1829 yılında Erlangende felsefe doktoru, 1830 yılında Münihte tıp doktoru derecelerini kazandı. Parise taşındıktan sonra Alexander von Humboldt ve Georges Cuviernin yardımlarıyla jeoloji ve zooloji kariyerine başladı. Daha önce pek ilgilenmediği balıkbilim (ihtiyoloji), sonraları hayatının en büyük meşgalesi oldu. Günümüzde en çok bu konudaki çalışmaları ile tanınır. İlk çalışmaları Johann Baptist von Spix ve Carl Friedrich Philipp von Martius, 1819 - 1820 yıllarında Brezilyaya yaptıkları bilimsel yolculuğun ardından Avrupaya dönüşlerinde birçok doğal nesnenin yanı sıra, özellikle Amazon Nehrinden toplanmış Brezilyanın tatlı su balıklarının önemli bir koleksiyonunu da getirmişlerdi. 1826 yılında ölen Spix, bu balıkların geçmişi hakkında fazla çalışma fırsatı bulamamıştı ve Martius, bunu gerçekleştirmek için okuldan yeni mezun olmasına rağmen Agassizi seçmişti. Agassiz yoğun çalışma hayatı boyunca karakteri hâline gelecek büyük bir çalışma şevkiyle işe girişti ve 1829 yılında Brezilya balıklarını tanımlamayı bitirerek çalışmasını yayımladı. Bunu Neuchâtel Gölündeki balıkların geçmişi üzerine yaptığı araştırma izledi. Araştırma planlarını büyüten Agassiz 1830 yılında Orta Avrupa Tatlısu Balıklarının Tarihçesi 'nin tanıtımını yayımladı. Eserin birinci bölümü ancak 1839 yılında yayımlandı ve eser 1842de tamamlandı. 1832 yılında Neuchâtel Üniversitesine doğa tarihi üzerine öğretim görevlisi olarak atandı. Kısa sürede, burada bulunan fosil balıklar ilgisini çekti. Glarusun arduvaz ve Monte Bolcanın kireçtaşı yataklarındaki zengin fosil kaynakları biliniyordu ancak bunlar üzerine çok az bilimsel çalışma yapılmıştı. Agassiz, daha 1829 yılında kendisine dünya çapında ün kazandıracak olan eserinin temelini atacak ilk çalışmalarını planlamıştı. Beş ciltlik Recherches sur les poissons fossiles ("Fosil Balıklar Üzerine İnceleme"), 1833ten 1843e kadar aralıklarla yayımlandı. Kitap, çoğu Joseph Dinkel tarafından yapılan harikulade resimlerle bezenmiştir. Agassiz bu çalışma için malzeme toplamak üzere Avrupanın başlıca müzelerini dolaşırken Pariste Cuvier ile karşılaşmış ve çalışması için hem teşvik hem de yardım almıştır. Agassiz paleontolojik çalışmalarının sonucunda yeni bir ihtiyolojik sınıflandırma gerektiğini ortaya koydu. Fosillerde balıkların yumuşak dokularına nadiren rastlanıyordu. Genel olarak dişler, balık pulları ve yüzgeçler bulunuyordu ve çok az örnekte iyi korunmuş kemiklerle karşılaşılıyordu. Dolayısıyla balıkları pullarına ve diğer derimsi uzantılarına göre dört gruba ayıran bir sınıflandırmayı kabul etti: Ganoidler, Plakoidler, Sikloidler ve Stenoidler. Agassiz konuyu bilimsel temele oturtmak için ne kadar çalıştıysa da bu sınıflandırma daha sonra yapılan araştırmalarla değiştirildi. Agassizin tanımlama çalışmaları, maddi yardım almadığı takdirde kaynaklarının yetmeyeceği bir noktada tıkandı. Bu sırada Bilimin İlerlemesi için Britanya Derneği ve Ellesmere Earlü Francis Egerton yardımına yetişti ve destek oldu. Çalışma için yapılan 1.290 orijinal resim Francis Egerton tarafından satın alınarak Londra Jeoloji Derneğine sunuldu. Fosil ihtiyolojisi üzerine çalışmaları nedeniyle 1836 yılında bu dernek tarafından Agassize Wollaston madalyası verilmiştir. 1838 yılında da Kraliyet Derneğine yabancı üye olarak seçildi. Bu sıralarda omurgasız hayvanlar ile ilgilenmeye başlamıştı. 1837 yılında, hem yaşayan hem de fosil derisi dikenliler hakkındaki eserinin girişini yayımladı. Bu eserin ilk kısmı 1838 yılında çıktı. 1839-1840 yıllarında İsviçrenin fosil derisidikenlileri üzerine iki dörtlük cilt yayımladı. 1840-1845 yıllarında da Etudes critiques sur les mollusques fossiles ("Fosil Yumuşakçalar üzerine Eleştirel Çalışmalar") adlı eserini yayımladı. İngiltereye 1834 yılındaki ilk yolculuğundan önce Hugh Miller ve diğer jeologların uğraşları sonucu İskoçyanın kuzeydoğusunda bulunan Old Red Sandstone'da dikkate değer balık fosilleri gün ışığına çıkarıldı. Burada, Pterichthys, Coccosteus ve diğer türlerin garip biçimleri jeologlar tarafından ilk defa ortaya çıkarılmıştı. Bu fosillerle yoğun olarak ilgilenen Agassiz, 1844-1845 yıllarında Monographie des poissons fossiles du Vieux Gres Rouge, ou Systeme Devonien (Old Red Sandstone) des Iles Britanniques et de Russie ("Old Red Sandstoneun ya da Britanya Adaları ile Rusyanın Devon Sistemindeki Fossil Balıklar üzerine Çalışma ") adlı eserini yayımladı. Neuchâteldeki kariyerinin ilk yıllarında Agassiz bilimsel bir bölümü yönetebilme konusunda da ün yapmıştır. Çabaları sonucunda Neuchâtel Üniversitesi bilimsel araştırmada önde gelen kurumlardan biri hâline gelmiştir. Buzul Çağı önerisi Dünyanın geçmişte bir Buzul Çağı yaşadığını öne süren ilk bilim adamı Agassiz olmuştur. (1837) Amerika Birleşik Devletlerine yerleşmesi 1842-1846 yılları arasında büyük ve zahmetli bir araştırma sonucu zoolojide tür ve gruplar için kullanılan tüm isimleri, kaynaklarıyla birlikte sınıflandırılmış bir liste hâlinde topladığı Nomenclator Zoologicus adlı eserini yayımladı. Prusya kralının tahsis ettiği para ile hem Amerika Birleşik Devletlerinin doğa tarihini ve jeolojisini araştırmak hem de Massachusetts eyaletinin Boston şehrinde bulunan Lowell Enstitüsünde J.A. Lowelldan aldığı davetle zooloji dersleri vermek için 1846 sonbaharında Atlantikin öte yakasına geçti. Gördüğü finansal ve bilimsel avantajlar neticesinde yaşamının sonuna kadar kalacağı Amerika Birleşik Devletlerine yerleşmeye karar verdi. 1847 yılında Harvard Üniversitesinde zooloji ve jeoloji profesörlüğüne getirildi. 1859 yılında burada kurduğu Karşılaştırmalı Zooloji Müzesinin müdürlüğünü öldüğü güne kadar sürdürdü. Harvardda bulunduğu süre içinde son Buz Çağının Kuzey Amerika üzerindeki etkisini araştıran ilk isimlerden olmuştur. Agassiz Harvardda ders verirken aynı zamanda konuk öğretim üyesi olarak Cornell Üniversitesinde de ders vermiştir. 1852 yılında Charlestown, Massachusettste karşılaştırmalı anatomi üzerine tıp profesörlüğünü kabul etti ancak iki yıl sonra bu görevi bıraktı. Bu dönemden sonra bilimsel çalışmaları azalmış olsa da onlarca yıl boyunca uzmanı olduğu iki branşta, aralarında David Starr Jordan, Joel Asaph Allen, Joseph Le Conte, Nathaniel Shaler, Alpheus Packard ve oğlu Alexander Agassizin de bulunduğu birçok değerli bilimadamı yetiştirmiştir. Paleontolojist Charles Doolittle Walcott üzerinde de büyük etkisi olmuştur. Kuzey Amerika bilim çevresindeki bu etki sonucu birçok türe ve Amerika topraklarındaki değişik coğrafi oluşumlara adı verilmiştir. Winnipeg Gölü ve Kızıl Nehirin Pleistocene dönemdeki öncülü Agassiz Gölü bunlardan birisidir. Agassiz o dönemde, bilim çevreleri dışında da dünyanın en çok tanınan bilim adamlarından olmuştur. Longfellow 1857de çok sevdiği Agassizin onuruna "The fiftieth birthday of Agassiz" ("Agassizin ellinci doğum yıldönümü") nü yazmıştır. On cilt olarak planladığı Natural History of the United States ("Amerika Birleşik Devletlerinin Doğa Tarihi") adlı eserinin dört cildini 1857-1862 yılları arasında yayımladı. Bibliographia Zoologiae et Geologiae adı altında makale kataloğu da 1848 ile 1854 yılları arasında dört cilt olarak yayımlanmıştır. 1860larda sağlığının bozulması nedeniyle hem rahatlamak hem de Brezilya balıkları üzerinde yaptığı çalışmalarına kaldığı yerden devam etmek için saha çalışmalarına dönmeye karar verdi. 1865 Nisanında Brezilyaya gitti. 1866 Ağustosunda döndükten sonra bu gezisini 1868 yılında yayımladığı A Journey in Brazil ("Brezilyada bir Yolculuk") adlı eserinde anlattı. 1871 yılında çıktığı ikinci bir yolculukta Kuzey Amerikanın güneyinde, hem Atlantik hem de Pasifik kıyılarını dolaştı. Mirası 1863 yılında Agassiz'in kızı Ida, Boston Senfoni Orkestrasının kurucusu Henry Lee Higginson ile evlendi. Yaşamanın son yıllarında zooloji biliminin canlı hayvanların arasında öğrenilebileceği bir okul kurmakla uğraştı. 1873'te John Anderson isimli hayırsever Massachusettsteki Buzzards Koyunda bulunan Penikese Adasını Agassize verdi ve özellikle deniz zoolojisi olmak üzere doğa bilimleriyle ilgili uygulamalı bir okul projesinde kullanılmak üzere 50.000 ABD Doları bağışladı. Agassizin ölümünden hemen sonra kapanan John Anderson okulu hemen yanında bulunan Deniz Biyoloji Laboratuvarının öncüsü sayılmaktadır. Agassiz günümüzde buzul çağları üzerine olan çalışması ve Charles Darwinin evrim teorisine karşı çıkan önde gelen son zoologlardan biri olarak tanınmaktadır. 1873 yılında Massachusetts eyaletinin Cambridge şehrinde öldü ve Mount Auburn Mezarlığına gömüldü. Mezartaşı, eski Hotel des Neuchâteloisnın yakınlarında Aar buzulu üzerindeki kulübesinin yakınlarındaki buzultaştan getirilen bir kaya parçasıdır, mezarını gölgeleyen çam ağaçları da İsviçredeki eski evinden gönderilmiştir. Harvard Üniversitesinin kuzeyindeki Cambridge ilkokuluna Agassiz adı verilmiş ve etrafındaki mahalle de zamanla "Agassiz" olarak bilinir olmuştur. Ancak okulun adı 21 Mayıs 2002de değiştirilerek, 1889 ile 1922 yılları arasında okul müdürlüğü yapmış olan Afrika kökenli Amerikalı Maria L. Baldwinin adı verilmiştir. Mahallenin adı Agassiz olarak kalmıştır. Kuzey Amerikanın Göller Bölgesinde bulunan eski bir buzul gölüne Agassiz Gölü adı verilmiştir. Apistogramma agassizi (Agassiz cüce sihlidi), Isocapnia agassizi (Agassiz kar sineği), ve Gopherus agassizii (Çöl kaplumbağası) gibi çeşitli hayvan türlerine adı verilmiştir. Mars gezegenindeki bir kratere ve Ay üzerindeki bir burna da adı verilmiştir. Wikipedia