Sıla Gün bitti; Akşam serinliğiyle başlıyor memleketim. Doğduğum köy göründü; Sakin yıldızlariyle gittikçe yakınlaşan sema, Dört nala kalktı atım sevincinden; Uçaraktan gidiyorum sılaya. Çocukluğumda uçurttuğum uçurtmalar olacak Bacalara takılan şu beyaz bulutlar; Belki de rüzgârda namaz bezidir. Yüzüne hasret kaldığım anacığınım! Herhalde beni bekleyenler var. Cahit Sıtkı Tarancı
