Umutsuzlar Parkı XIV İşte bu boşluk, durmadan bizi çağırıyor Kremler, pudralar, iç bunaltıcı kokular gibi Bir kır bekçisi köpeğini sevdi Bir çocuk delinmiş bir kovayı sürüdü - nereye? Bir kadın bağırdı bağırdı bağırdı Tam on yıl öncesine yarayacak bir sesle. Edip Cansever