Çocukken Sandıklarımız ?

Herkes, çocukken bazı şeyleri kendi kendine nasıl olduğunu yorumlamıştır. Ve büyüdükçe yanlışlarımızı görmüşüzdür.
Mesela kendimden örnek vereyim.
Ben çocukken ekmeğin toprakta yetiştiğini sanıyordum.
Ve yine ben küçücükken televizyondaki o koro halinde bulunan konukları televizyon makinesinin içinde olduğunu sanıyordum


Şuanı şunu görüyorum. Bu olayları küçükken düşündüğünüzde bunun adı cahillik değil cocukluk oluyor. Ama bunu şimdi düşünseniz cahillik olur.
O zaman demek ki, insan büyüdükçe cahilleşiyor.
​

 

Ahaha aynıyız çocukken kopeklerın kedılerı kovalamasını hep kavga etmek sanıyordm:zuhaha:

 

Ordan mı geliyor yoksa sokakta adam dövmek

 

bilemiyorum bir de sobann kendı kendıne yandıgını sanıyordm :füü:

ve küçükken onume geleni kırmadk yer bırakmıyor hep dovuyormusum. :zuhaha:

başka bırsey hatırlayamıyorm sahi, o kadar çok şey yasadkki büyüdükçe. anılara yer kalmadı

 

Haklısın, büyüdükçe yer kalmadı

 

Çok komik ama Söyleyim

Yağmur Yağdığında (Allahın var olduğunu bilerek ve yukarıda olduğunu) allahın ç*ş yaptığını sanırdım
Başka...
Yok sanırım..
Çocukluğum Felaket Zaten..
Annem her zaman senin gibi bi kız görmedim derdi..

 

Çocuğun karından şıp diye doğduğunu sanarmışım.Ve seni kim doğurdu diyenlere babam dermişim.Tabii ozaman ne bilelim sadece kadınların doğurduğunu

 

Annenin vurduğu yerde gül biter lafındaki bitmek eylemini tükenmek şeklinde algılıyordum. Annemi çok kızdırdığım bi zamanda yanağıma vurmuştu, ben de aynanın karşısına geçip annenin vurduğu yerde güller biter diye diye dertlenip ağlamıştım
Bi de bi yerden duymuştum, hızlı yürüyenler amacı olan insanlardır diye. O meğer bir yerden bir yere varma amacıymış. Ben onu geleceğe dair bir amaç sanıp, nereye gitsem hızlı yürür olmuştum
Daha vardır belki ama düşündükçe çıkar herhalde, şimdilik bu kadarını hatırlayabildim

 

Benim kelime yanlışlarım var
Mesela anneme 4 yaşına kadar anne dememişim hep şişşşt diye seslenirmişim hatırlamıyorum
Yatak odasına yatak arası yumurta ya yuturma süpürgeye üskürpe
Annemin benine anne bak sen demişim
Ben ilk çayı demlemeyi nerden bileyim demliğe de su koyup öyle ocağa koyarken anneannem görmüştü o demlenecek öyle olmaz demişti öyle öğrenmiştim