Halk bilimi veya folklor bir ülkede veya bölgede yaşayan halkın kültür ürünlerini sözlü edebiyatını geleneklerini törelerini inançlarını mutfağını müziğini oyunlarını halk hekimliğini inceleyerek bunların birbirleriyle ilişkilerini belirten kaynak evrim yayılımdeğişim etkileşimvb. sorunlarını çözmeye sonuç kural kuram ve yasaları bulmaya çalışan bilim dalıdır Türkiyede halk bilimi Halk arasında folklor kelimesi ile sadece halk oyunları olarak algılanagelmiştir. Fakat yanlış kullanılmaktadır. Arzu Öztürkmen Türkiyede Folklor ve Milliyetçilik (1998 İletişim Yay.)adlı kitabında bu tarihsel süreci inceler ve Türkiyedeki folklor araştırmalarının tarihçesini dört ana bölüm kapsamında değerlendirir. Buna göre Jön Türklerin ilgisiyle Osmanlı döneminde başlayan folklor araştırmaları daha sonra Halkevleri kapsamında sürdürülmüştür. 1947 yılında Ankara Üniversitesinde Pertev Naili Boratav öncülüğünde açılan Halkbilimi Bölümü Boratavın görevden alınmasıyla ilk yıllardaki ivmesini kaybederken Halkevleri çatısı altında gelişen halk oyuunları hareketi üniversite gençliğinin öncülüğünde yaygınlaşmış ve folklora olan akademik ilgi hızla popülerleşen halk oyunlarına kaymıştır. Ne var ki folklor esasında halk kültürünün tamamını kapsar. Türkiyede halk bilimi çalışmaları yirminci yüzyıldan çok daha önce bilimsel yöntemlerle olmasa da halk kültürünün öykülenerek aktarılmasıyla başlamıştır. Özellikle Evliya Çelebinin Seyahatnamesi geniş birikimi ve canlı anlatımıyla bu tip eserlerin en önemli örneklerinden birini oluşturmaktadır. Ayrıca Divan-ı Lugat Dede Korkut Hikayeleri gibi önemli örnekler de halk bilimi çalışmalarında kullanılacak denli önemli bilgiler aktarmaktadır Alıntı
