Bilim adamları geçmişte kıtaların bitişik olduğunu ve yavaş yavaş sürüklenerek birbirinden uzaklaştığına inanmaktadırlar. Alfred Wegener(1880-1930) 1912 de 'bütün kıtaların büyük bir süper kıta olarak bitişik olduğunu ve daha sonra parçalanarak birbirinden adım adım uzaklaştığı' tezini destekleyen kanıtlar sundu. Bu süper kıtaya bütün karalar anlamında Pangaea ismini verdi. Kara parçalarının birbirinden ayrılmasına kıtasal sürüklenme denir. Wegener teorisini destekleyen gözlemler şunlardır: (a) Farklı kıtalardaki biyolojik türler ve fosiller benzerdir. Bu ise yaşam formlarının aynı bölgeden kaynaklandığı anlamına gelmektedir. (b) Farklı kıtalardaki dağ ve kayaçlar gibi jeolojik yapılar benzerdir. Bu ise kıtaların bitişik olduğunu bize göstermektedir. Wegener'i destekleyen kanıtlar olmasına rağmen kıtaların neden birbirinden uzaklaştığı bilim adamları tarafından açıklanamıyordu. Plaka Tektoniği Bugün bu hareket levha tektoniği ile açıklanmaktadır. Hareket edeninkıtalar olmayıp litosferin bölümleri olduğunu biliyoruz. Litosferin kıtaları ve deniz tabanını içeren kısımlarına plaka denir. Bu plakalar mantonun üstündedir. Manto katı kayalardan meydana gelmesine rağmen 100 km.lik üst kısmı plastik gibidir ve akabilir. Bu nedenle plakalar manto üzerinde hareket edebilir. Bunu yaparken plakalar o kıtaları ve okyanus tabanını kendileri ile birlikte taşırlar. Plaka hareketini içine alan teoriye levha tektoniği denir. Plakalarınmilyonlarca yıldır büyük mesafeler kat ettiğinin kanıtları vardır. Günümüzdeki kıtalar bu yavaş hareketin sonucudur. Bu hareket hala devam etmektedir. Kıtalar yılda 1-5cm. Birbirinden uzaklaşarakkaymakta ve yerin jeolojisindeki yavaş değişim ortaya çıkmaktadır. Okyanus tabanı altında sualtı dağ zinciri sisteminde yüz metreden bin metreye yükselmeler vardır. Coğrafya haritasına bakarsanız büyük dağ yamaçlarının plakaların uçlarında yer aldığını fark edersiniz. * Alıntı
