12 Hayvanlı Türk Takvimi, 12 yılın 5 katı olan 60 yıllık devreleri ile Göktürklerde, Uygur Türklerinde, Tuna Bulgarlarında, İtil Bulgarlarında ve daha önceleri de büyük ihtimalle Hun Türklerinde kullanılmış olup, Türkler arasında çok yaygın bir sistem olmuştur. Göktürk Yazıtları, Uygur kitap ve hukuk belgeleri, Tuna Bulgarlarının yazıtları, Bulgar Hakanları Listesi bu takvimle tarihlendirilmiştir. Hatta, Manas Destanındaki bazı olaylar bile On İki Hayvanlı Türk Takvimi ile tarihlendirilmiştir. Tarih Edouard Chavannesin Le Cycle turc des Douze Animaux 12 Hayvanlı Türk Takvimi, adlı araştırmasına göre Asyada kullanılan 12 Hayvanlı takvim Türklere ait bir takvim sistemiydidi ve Çinliler bu takvimi Türklerden almışlardı. Chavannes bu yüzden de araştırmasının adını 12 Hayvanlı Türk Takvimi koymuştur. Yıllar Yıl Eski dil Günümüzde 1 Sıçan Fare 2 Ud Sığır Öküz 3 Bars Pars 4 Tavışgan Tavşan 5 Lu[1] Ejderha 6 Ilan Yılan 7 Yunt At 8 Koy Koyun 9 Biçin Maymun 10 Tabuk Tavuk 11 İt Köpek 12 Tonguz Domuz Aylar Bir yılda 12 ay vardı. Aylar birinçay (birinci ay) , ikinçay (ikinci ay), üçünçay (üçüncü ay), dördünçay (dördüncü ay), beşinçay (beşinci ay), altınçay (altıncı ay), yedinçay (yedinci ay), sekizinçay (sekizinci ay), dokuzunçay (dokuzuncu ay), onunçay (onuncu ay), onbirinçay (onbirinci ay) ve onikinçay (onikinci ay) diye adlandırılmıştır. Mevsimler Eski isim Günümüzde Oğlak ay: İlkbahar Uluğ Oğlak ay: Yaz Uluğ ay: Sonbahar Ay: Kış Günler Türklerde gün isimlerinin yabancı kökenli olmasının sebebi bazı tarihçilere göre; göçebelik sebebiyle Türklerde gün kavramının gelişmemesidir. Türk Takviminde bir gün 12 bölüme ayrılır, her bölüme Çağ adı verilirdi. Bir çağ iki saat, dolayısıyla bir gün de 24 saatdi. Herbir çağ ise sekiz Kehten ibaretti. Yılbaşı olarak gece-gündüz eşitliğinin yaşandığı 21 Mart, Nevruz günü alınırdı. [FONT=tahoma, geneva, lucida, lucida grande, arial, helvetica, sans-serif]Alıntı[/FONT]
