Anne! Sen aylarca karnında taşıyan Evlâdın olarak dünyaya getiren Besleyip severek bizi büyüten Cennet ayaklarının altında anne! Her nefesin sesin bize hayat veren Ayaklarının üstünde sallayıp uyutan Geceleri ninni söyleyen o sendin anne! Gece gündüz başımızda bekleyen anne! Biz senin kucağında uyurken Sen uyuyamaz bizi beklerdin Biz ağlar sen olurdun tedirgin Acıktın mı deyip emziren anne! Altımızı temizleyip bizi yıkayan Evlâdım yavrum deyip bağrına basan Saymakla bitmez senin yaptıkların Biz karşılığını nasıl öderiz bunların anne! Anne! Anneciğim! Şimdi sen yoksun Bu mübarek gecede sen cennettesin Özledim nefesini ninni söyleyişini… Başımı koyduğum o dizlerini anne! Göğsüne yaslanıp senin o kalp atışlarını Her atışı bir; Sevgi! Sevgi! Diye çarpan sesini Şimdi ben muhtacım bunlara inan ki… Sensiz yaşamak çok zor nerdesin anne? Geçen gün mezarına geldim ben O güzel mezar taşına bakarken Üzerindeki o güllerini sularken Seslendin bana “sağ ol yavrum” dedin anne! Öyle tatlı ve sıcaktı ki senin sesin Sanki yanı başımda benimleydin Tutup ellerinden senin öpebilseydim İnan seni çok ama çok özledim anne! Dertlerim çok kiminle paylaşayım İçimdeki dertleri kime dökeyim Yine senden bir ses geldi işittim dedin Neden hıçkırıklarla doluydu o senin anne? Bir daha geldiğimde sana dert yanmayacağım Çünkü senin üzülüp ağladığını hissediyorum Sen rahat uyu yerin nur mekânın cennet olsun Evlâdından bir (Fatiha!) sana Allah Rahmet eylesin anne! Alem-i Sır :saygilar:
Çok teşekkürler bu güzel anne şiiri için emeğine sağlık Alem-i Sır nikli üyeden alıntı Göğsüne yaslanıp senin o kalp atışlarını Her atışı bir; Sevgi! Sevgi! Diye çarpan sesini Şimdi ben muhtacım bunlara inan ki… Sensiz yaşamak çok zor nerdesin anne?:gül:
