asla ağlamamalısın der bir şarkı

asla ağlamamalısın der bir şarkı


cool memories




masanın üzerinde bir bardak zehir... masa biliyormuş, bardak biliyormuş.

sen biliyormuşsun.

herkes biliyormuş.

ben kalbime aksın için, eğilmişim durmadan…


aklımda uçurtmalar,

kuyruklarında bağlı jiletler... gök biliyormuş, ip biliyormuş.


sen biliyormuşsun.

ben, rüzgarın böyle arsız bir arkadaş oluşuna ağlamışım bilmeden.

öyle çok kan akmış ki üzerimizden, biri çıkıp söylemeliymiş; bakın! demeliymiş, bakın!
burada ayçiçekleri hep birlikte döner gibi güneşin yangınına, ömrünü kelimelerle kurup kelimelerle yıkan, papatyaları dipten kesilmiş bir kır gibi alnınızda, atları yorgunluktan ölmüş bir araba gibi yıllarca duran, bir kartopu savaşında ağır yaralanan, hasta, yorgun ve azalan…

şimdi eşikte yarasa ölüleri kapıyı açsam…

yapraklara yakın duran camların gücüyle, kapıdan sızan karanlığın yüreğiyle biraz toparlansam.

yürüsem, yürüsem. ölene kadar yürüsem…

 

güzel şiirmiş.
etkileyici...