Ne hız ellerini üzdün dünyadan, balanı tek koyup nereye gittin? Nasıl yok oluyormuş bir anda insan, sanki bu dünyada hiç yok imişsin.. Güneş gurup etti.. Oda karardı. Bir anda yok oldun sen hayal gibi. şimdi düşünürüm senden ne kaldı? Gönlünde hatıran kara hal gibi.. Beni boya başa yetirdin anne, bize borçlu bildik her zaman seni, sen beni dünyaya getirdin anne, bense yola saldım dünyadan seni.. Sen bana beşikte ninni çalmışsın, bugün ninni çalsam sana ben de mi? Senin şirin şirin ninnilerini, sana gaytarayım cenazende mi? "uykun şirin olsun" diyerdin bana, "uykun şirin olsun" deyim mi sana? Gerek ben başına dönüm dolanım, beni hayat için hep uyutanım, Söyle ölümçün nasıl uyutayım seni ben bugün? Bu nasıl dünyadır anlayamam ben, cilvesi cürbecür, rengi cürbecür, dün öz nefesiyle seni işiten, bugün buza dönüp, taşa dönüptür. Bu nasıl dünyadır? İnsanoğlunun hayali göktedir, kendi yerdedir. Sağken omuzunda hayatın yükü, ölende ceseti çiyinlerdedir. Bu nice dünyadır, bu nice dünya? ölüm hakikat, hayatı rüya, derdimin gamımın ortağı sendin, niye yüz çevirdin ya niye benden? "derdin bana gelsin" hani diyerdin, niye dert ekledin derdime ya sen? Annem, kimse seni darıltmamıştır, ben seni, ben seni darıltan kadar. Şimdi kime açsam derdimi bir bir, kim benim derdime yanar sen kadar? Evin her yerinde görülür yerin, gözüm ahtarcıdır anne, ey anne, "ninem" "hani" diyor küçük azerin? Ne cevap verem ana, ey ana? Bilmem, bilmem, bilmem bu ölüm nedir, hayat var iken, nefesin ey anam hala evdedir, kendin yer altında taşa dönmüşsün. Bugün yedin oldu.. Annem yedi gün, bizimle beraber ağlar odalar, sana, yalnız sana, sana demek için, gönlümde ne kadar bilsen sözüm var.. Annem, ısmarlandın anne toprağa , bu ölüm sineme çekti dağ benim, sen benim arkamda benzerdin dağa, sanki de arkamdan uçtu dağ benim.. Kızımın adıdır senin öz adın. Bu da göz dağıdır bana bu günde. Son defa sen bana bakıp ağladın, Suretim mezara gitti gözünde Ömrü başa vurdun altmış yaşında, altmışın üstünde durup yaşında, artık senin için durduğu zaman, benim çün dolaşır, gün olur akşam.. Vakit geçer, sen benden uzaklaşırsın, ben sana günbegün yakınlaşırım... Bahtiyar Vahapzade ( 1925 - 2009 )
