Eylül çalmak üzere kapımızı sevgilim balkona çık .. Bunca zaman hiç eskimeyen gök mavisinde koy cam bardaklara bahçeye kur masayı yanına bir kaç çocuk sevinci Eylülü görürsek kış da elbet gelir sevgilim sermeye başla kalın yer halılarını Bilirsin sırtımda battaniyeyle aşktan başka şey düşünemez olurum Kapı çalıyor sevgilim kesin yağmur yağacak gelen ya ağustosun hüznüdür ya da eylülün kendisi Kestane yar sobanın göğsüne demliğin büyüğüne koy suyu koynuma kıvrıl açık kalsın pencereler Eylül geldi gelecek sevgilim balkona açık ayağında terlik sırtında tül bir elbiseyle Ahmet Mücahit Bülbül
