Ben seni kırdımsa çiçek Tüm dünya da beni kırsın Üzgünüm bir el boşluğundan kaybettiğime Senin dikenin bile işlemişti ellerime Ve daha gün sayacaktık sonsuz bir abaküs Bir yardım alacaktık yağmurdan tonlarcasına Belki daha öncesiydi günahlarımızın Ve senle işlenen günaha ben günah gözüyle bakmadım Ben seni kırdımsa çiçek Ruhumu unutsunlar bir kelebek camında Artık uykum gelsin diye ayran içiyorum Nedensiz yere bakmıyorum insanların gözlerine Rahatsızlık veriyor en ufak şeyler, duş almalar Elim, elimle boş kaldı çiçek Senin bacaklarının arasında bir çocuktum ben Her çocuk büyüyünce terk eder mi annesini? Vefasız mıdır insanın eş anlamlısı, bilmiyorum Ama çiçek üzme kendini, sen her halükarda Taç mahal kadar güzelsin Ruhum çiçek, ruhum posalandı benim Ne dediğimi bilmez oldum, hangi hücredeyim Hangi ayakkabıyı geçirsem ayağıma bol Ve aslında her şeyin çözümü bir ol Ama çiçek, ben kendime sınırsız bir alerji ürettim Üzgünüm, bir dudak bir dudaktan böyle ayrılmamalıydı Sanki öpsem dudağıma yapışacaktı ama ben Çiçek ben kaybettim saflığın kelime anlamını Ruhum çiçek, ruhum çürüdü benim Ve kalbim sadece atmak için atar artık Emin Ünlü
