Taşınamazsın artık içimden öyle bir işgal ki senin yaptığın tutup çocuklarının ellerinden koynunda karanfillerle girdin şehrime Sokaklarımın hepsini aydınlık ettin herkesten çekip aldığım yüzünle sonra ellerini alıp dokudum göğsüme göğsüm artık en güzel yeridir ellerinin Ayakkabılarımızı çıkarıp hemen çocuklar kadar şen ama mağrur hatırlayıp unutmayarak ilk öpüşleri kıyı boyunca sarılalım Üsküdarda Canımız sıkılmasa ama hiç kuşlar ölmek için çok güzel çünkü sonra şiir okusam sana hep okusam okusam okusam da hiç susmasam Sen de öpsen beni yanağımdan çocukluğuma dönsem ışıldaklı bir topaç gibi Ahmet Mücahit Bülbül
