bir laf söyleyip gerisini getirmeyenler!

"Tamamını söylemeyeceksen lafı niye açıyorsun!"dediğim durumdur.

 

genellikle yalan söyleyenlerin ve de sonucunda fena bozuma uğradıkları bi durumdur

 

aslında cümleye başlarken, çok güzel bir yere değindiğinden eminler ama cümleye başlamasıyla, cümlede demek istediğini unutunca ortaya cıkan durumdur bence.

 

kendini ifade edemeyen yada söylesemmi söylemesemmi şeklinde kararsızlığa düşen kimse xD

 

bazen haksızlık yaptığım kimselerdir..

 

Kötü bir niyetle yapılmamış olsa bile karşısındaki insanı merak ettireceğinden çokça sövülüp sayılan kimselerdir. Bi de ben çok meraklıyımdır, gerisini türlü türlü kendi kafamda tamamlamaya çalışırım. Sonucunda da sinir olurum. Madem hiç başlama da merak etmeyelim! Bulandırma kafaları, di mi ama?

 

beynindeki kırk tilkinin kuyruğu dolaşmış insanlar