Çocukluğumdan kesilen saçlarımı geri istiyorum berberlerden (anneme küstüğüm için oluyor bütün bunlar) yüzümü ve dizlerimi bi koşu kanatıp okulun bahçesinde tekrar dönerim, hemen. büyüklere mahsus şeyler de konuşuruz seninle istersen. Yoruldum çok kente ve sana durmaktan öfkem ne sana ne de başkasına üstelik geceden Marilyn Monroe ve senin gözyaşın geçti hadi barışalım. Hem hiçbir mevsim ısıtmaz ellerimi anne gibi istersen kahve içip fal da bakarız yine bana üç vakte kadar bir yolculuk görünür belki ay doğar fincanda hanemize. Alevi içine bakan bir mumum ben derine kaçan bir anıyı isiyorum berberlerden. Irmak bitti devrildi dağ büyüdüm. Çocukluk anılarımdan düşecek kadar kırıldı avaz yüzümden kovuldu anneler korosu söndü ateş. Kahvaltı masalarına geç kaldım kirlenmiş bütün bardakların yalnızlığı bana, ve ince kaldım belki sabah zamanına. Hey aynalardan içeri kaçan çocukluğum nöbetçi aspirinler, diş macunları tekrar dönerim, Irmak akar tekrar yatağından dağ yerinden doğrulur uzaklığım biter gölgem yanıma düşer belki yeniden, Kim bilir belki dedem bile olur vicks kokulu yastıklar kalır bana ondan ve ahdım var onlardan kalma sehpaları kirletirim bu sefer. Birhan Keskin
