Christine Feehan - Kara Prens

'Kitap tanıtım' forumunda Nerissa tarafından 6 Tem 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. Nerissa

    Nerissa <b>Sergüzeşt</b>

    [​IMG]

    Karanlığın efendisi, aşkın ve tutkunun peşinde ışığa meydan okuyor.

    O gece kadına, güçlü ve keskin yüz hatlarına sahip bir avcı olarak yaklaştı. Baştan çıkarma yoğun ve kaçınılmazdı; genç kadın onun ruhuna tesir ediyordu. Onun ihtiyaçlarına. Onun karanlığına. Onun dipsiz yalnızlığına. Genç kadının hisleri uyandı, adamın tehlikeli gücünden sakınmaya çalıştı. Adam onun alev alev yanmasına neden olmuştu. Üstelik bunu sadece zihniyle dokunarak yapmıştı.

    Adama şafak vakti gitti, onun en kasvetli zamanında. Adamın içindeki canavar kükrüyor, onu tüketmekle tehdit ediyordu; en sonunda, yüzyılların çağrısı o gece cevabını buldu. Kadın ona cevap verdi, karanlığına ışık oldu. Güzel bir melek. Onun tutkusu, cesareti ve masumiyeti adamın içinde uzun süredir uyuyan şefkati uyandırdı. Ona sahip olması gerektiğini biliyordu, onun ruhundaki karanlığı çekip alacak ve onun yabani yanını evcilleştirecek tek kişi oydu. Birbirlerinden ayrıyken eksik, çaresizlerdi. Bedensel ve ruhsal olarak birbirlerine kenetlenmişlerdi; birbirlerini iyileştirebiliyor ve sonsuz gecelerini aşkla doldurabiliyorlardı.


    Romantic Times
    “Bayan Feehan ölümsüz bir aşk hikâyesine bambaşka bir bakış açısı sunuyor.”
    Romance Journal
    “Eğer iyi bir vampir hikâyesinden hoşlanıyorsanız KARA PRENS’i sakın kaçırmayın!


    “Senden ne istiyorsam onu yapmalısın,” dedi Mikhail çaresizlikle, açlıkla ayağa kalkan içindeki canavara karşı koymaya çalışıyordu.
    Raven’ın kahkahası yumuşak ve çekiciydi. “Hayır, yapmamalıyım. Senin ağzından her çıkana kanun gözüyle bakan çok fazla insan var. Sana biraz kafa tutacak biri lazım. Beni incitmeyeceğini biliyorum Mikhail. Kendi kendinden korktuğunu hissedebiliyorum. İçinde benim sevemeyeceğim bir şey, benim görmemden korktuğun bir tür canavar olduğunu sanıyorsun. Ben seni, senden daha iyi biliyorum.”
    “Çok umursamazsın Raven, tehlikeyi görmüyor gözün.” Sandalyenin arkasını öyle sıkı kavramıştı ki Mikhail, tahta un ufak olacak gibi duruyordu. Parmak izleri sonsuza dek sandalyenin üstüne kazındı.
    “Tehlike mi?” Raven kafasını bir yana yatırınca saçlar omzunun üstüne düştü. Elleri bluzunun en üst düğmesine kaydı. “Sen benim için asla bir tehlike oluşturmazsın ki, bana kızsan bile. Şu anda tehlikede olan tek şey giysilerim.” Raven yeniden gülerek bir adım geri attı; kahkahasının sesi Mikhail’in içini ısıtmış, derinliklerindeki fitili ateşlemişti.
     
    seyyan bunu beğendi.
  2. Asi

    Asi New Member

    Kapağı çok hoşuma gittiği için alınacaklar listeme koymuştum ama içerik olarakta dikkat çekici.
     
  3. birgull

    birgull New Member

    ben kapak göremiyorum:):)
     
  4. Ser_reS

    Ser_reS <b>ŞeyhKoPat_Kartaliçe</b>

    kapak yenılendı ..

    serinin 3. kitabı haziranda nihayet bizimle sabırsızlıkla cıkmasını beklıyorum
    21 serıyı bıtırmıs yazar ama bızde enfazla 6 7 kıtabı yayınlanır malesef:(
     
  5. birgull

    birgull New Member

     
  6. alya

    alya Active Member

    tşkr
     
  7. ades

    ades New Member

    Gerçekten merak ediyorum
     
  8. eza1974

    eza1974 New Member

    teşekkürler
     
  9. attaret

    attaret New Member

    gerçektenmi epsilon
     
  10. pelinsal

    pelinsal New Member

    teşekkürler
     
  11. alev1990

    alev1990 Banned

    CAPTIVE IN HIS BED - Mia Palmieri & Matthew Knight ONUN YATAĞINDA
     
  12. aydanmeral

    aydanmeral New Member

    eline sağlık
     
  13. kübra beyza

    kübra beyza Member

    teşekkür
     
  14. aliyed

    aliyed Member

    teşekkürler
     
  15. meboz

    meboz Active Member

    teşekkür ederim
     
  16. luncaheyi

    luncaheyi Active Member

    teşekkürler
    [​IMG]

    Karanlığın efendisi, aşkın ve tutkunun peşinde ışığa meydan okuyor.

    O gece kadına, güçlü ve keskin yüz hatlarına sahip bir avcı olarak yaklaştı. Baştan çıkarma yoğun ve kaçınılmazdı; genç kadın onun ruhuna tesir ediyordu. Onun ihtiyaçlarına. Onun karanlığına. Onun dipsiz yalnızlığına. Genç kadının hisleri uyandı, adamın tehlikeli gücünden sakınmaya çalıştı. Adam onun alev alev yanmasına neden olmuştu. Üstelik bunu sadece zihniyle dokunarak yapmıştı.

    Adama şafak vakti gitti, onun en kasvetli zamanında. Adamın içindeki canavar kükrüyor, onu tüketmekle tehdit ediyordu; en sonunda, yüzyılların çağrısı o gece cevabını buldu. Kadın ona cevap verdi, karanlığına ışık oldu. Güzel bir melek. Onun tutkusu, cesareti ve masumiyeti adamın içinde uzun süredir uyuyan şefkati uyandırdı. Ona sahip olması gerektiğini biliyordu, onun ruhundaki karanlığı çekip alacak ve onun yabani yanını evcilleştirecek tek kişi oydu. Birbirlerinden ayrıyken eksik, çaresizlerdi. Bedensel ve ruhsal olarak birbirlerine kenetlenmişlerdi; birbirlerini iyileştirebiliyor ve sonsuz gecelerini aşkla doldurabiliyorlardı.


    Romantic Times
    “Bayan Feehan ölümsüz bir aşk hikâyesine bambaşka bir bakış açısı sunuyor.”
    Romance Journal
    “Eğer iyi bir vampir hikâyesinden hoşlanıyorsanız KARA PRENS’i sakın kaçırmayın!


    “Senden ne istiyorsam onu yapmalısın,” dedi Mikhail çaresizlikle, açlıkla ayağa kalkan içindeki canavara karşı koymaya çalışıyordu.
    Raven’ın kahkahası yumuşak ve çekiciydi. “Hayır, yapmamalıyım. Senin ağzından her çıkana kanun gözüyle bakan çok fazla insan var. Sana biraz kafa tutacak biri lazım. Beni incitmeyeceğini biliyorum Mikhail. Kendi kendinden korktuğunu hissedebiliyorum. İçinde benim sevemeyeceğim bir şey, benim görmemden korktuğun bir tür canavar olduğunu sanıyorsun. Ben seni, senden daha iyi biliyorum.”
    “Çok umursamazsın Raven, tehlikeyi görmüyor gözün.” Sandalyenin arkasını öyle sıkı kavramıştı ki Mikhail, tahta un ufak olacak gibi duruyordu. Parmak izleri sonsuza dek sandalyenin üstüne kazındı.
    “Tehlike mi?” Raven kafasını bir yana yatırınca saçlar omzunun üstüne düştü. Elleri bluzunun en üst düğmesine kaydı. “Sen benim için asla bir tehlike oluşturmazsın ki, bana kızsan bile. Şu anda tehlikede olan tek şey giysilerim.” Raven yeniden gülerek bir adım geri attı; kahkahasının sesi Mikhail’in içini ısıtmış, derinliklerindeki fitili ateşlemişti.
    [/QUOTE]
     
  17. luncaheyi

    luncaheyi Active Member

    Teşekkürler
    [​IMG]

    Karanlığın efendisi, aşkın ve tutkunun peşinde ışığa meydan okuyor.

    O gece kadına, güçlü ve keskin yüz hatlarına sahip bir avcı olarak yaklaştı. Baştan çıkarma yoğun ve kaçınılmazdı; genç kadın onun ruhuna tesir ediyordu. Onun ihtiyaçlarına. Onun karanlığına. Onun dipsiz yalnızlığına. Genç kadının hisleri uyandı, adamın tehlikeli gücünden sakınmaya çalıştı. Adam onun alev alev yanmasına neden olmuştu. Üstelik bunu sadece zihniyle dokunarak yapmıştı.

    Adama şafak vakti gitti, onun en kasvetli zamanında. Adamın içindeki canavar kükrüyor, onu tüketmekle tehdit ediyordu; en sonunda, yüzyılların çağrısı o gece cevabını buldu. Kadın ona cevap verdi, karanlığına ışık oldu. Güzel bir melek. Onun tutkusu, cesareti ve masumiyeti adamın içinde uzun süredir uyuyan şefkati uyandırdı. Ona sahip olması gerektiğini biliyordu, onun ruhundaki karanlığı çekip alacak ve onun yabani yanını evcilleştirecek tek kişi oydu. Birbirlerinden ayrıyken eksik, çaresizlerdi. Bedensel ve ruhsal olarak birbirlerine kenetlenmişlerdi; birbirlerini iyileştirebiliyor ve sonsuz gecelerini aşkla doldurabiliyorlardı.


    Romantic Times
    “Bayan Feehan ölümsüz bir aşk hikâyesine bambaşka bir bakış açısı sunuyor.”
    Romance Journal
    “Eğer iyi bir vampir hikâyesinden hoşlanıyorsanız KARA PRENS’i sakın kaçırmayın!


    “Senden ne istiyorsam onu yapmalısın,” dedi Mikhail çaresizlikle, açlıkla ayağa kalkan içindeki canavara karşı koymaya çalışıyordu.
    Raven’ın kahkahası yumuşak ve çekiciydi. “Hayır, yapmamalıyım. Senin ağzından her çıkana kanun gözüyle bakan çok fazla insan var. Sana biraz kafa tutacak biri lazım. Beni incitmeyeceğini biliyorum Mikhail. Kendi kendinden korktuğunu hissedebiliyorum. İçinde benim sevemeyeceğim bir şey, benim görmemden korktuğun bir tür canavar olduğunu sanıyorsun. Ben seni, senden daha iyi biliyorum.”
    “Çok umursamazsın Raven, tehlikeyi görmüyor gözün.” Sandalyenin arkasını öyle sıkı kavramıştı ki Mikhail, tahta un ufak olacak gibi duruyordu. Parmak izleri sonsuza dek sandalyenin üstüne kazındı.
    “Tehlike mi?” Raven kafasını bir yana yatırınca saçlar omzunun üstüne düştü. Elleri bluzunun en üst düğmesine kaydı. “Sen benim için asla bir tehlike oluşturmazsın ki, bana kızsan bile. Şu anda tehlikede olan tek şey giysilerim.” Raven yeniden gülerek bir adım geri attı; kahkahasının sesi Mikhail’in içini ısıtmış, derinliklerindeki fitili ateşlemişti.
    [/QUOTE]
     
  18. luncaheyi

    luncaheyi Active Member

    Teşekkürler
     

Bu Sayfayı Paylaş