Bir resime bakar ya da gidene ait bir anıyı hatırlar insan zaten onu hiç unutmamıştır ve sonra seslenir ``Dön gel`` diye. Sahi dön gel dediklerimiz sesimizi duyup döndüler mi gittikleri yerden?
Kimsenin dönmesini istemedim. İstemem de zaten o kişilerden. Çünkü istemeye değecek birisi olsa, zaten öyle birşey yapmaya kalkmazdı.
ne güzel demiş feridun abimiz ; sevdiğim başka sevenim başka... Dönende var dönmeyende , "istemeye değecek birisi olsa, zaten öyle birşey yapmaya kalkmazdı." ama bu görüşe katılmıyorum.İnsanlar anlık sinirle her şeyi yakıp gidebilir.Eğer geri döndüyse pişman olmuştur , pişman olan herkes ikinci şansı hakeder...Pişman olmadımı ? Sen yoluna ben yoluma der geçerim...
Şöyle izah edeyim ; Beklenenler beklendiklerini fark ettiklerinde ve dönebilecekleri zaman qeri dönenler .. (istisnalar çıkabilir)
''Dönsen bile dönsen bile bulamazsın beni bende..'' Böyle bi şarkı vardı de mi ,sebep yokken gidenler dönmesin, kalmaya layık değillermiş demek ki!
Mecburi bir ayrılıksa, kişinin elinde olan birşey değilse beklenebilir belki.(nasıl bir cümleyse artık ) Ama beklediğim kimse yok. Sevgilim, çocuklarım yanımda şükür :Lv:
Donmeyi isteyebilecegim kadar kimseyi sevmedim, aci cekmekten korktugum icin giden hep ben oldum ve bu yuzden donmesi gereken de bendim..Aci ama gercek!! Ya aska inanmadim ya da beceremedim, ya da kalpsiz, bencil biriyim
