Düşündükçe

Düşündükçe düşüyorum en karanlık rüyalara
Zifiri karanlık oluyor kana bulanıyor her yer
Terliyorum terledikçe de üşüyor
Dipsiz bir kuyuya düşüyorum

Kulaç atıyorum bilinmezliklere
Kulaç attıkça yerimde sayıyor
VE Yorulan sadece bedenim oluveriyor



Kan kırmızı bir elma oluveriyor
Günahla doğuşumuzun meyvesi
Günah çekici ve zevk verici oluyor
Yutuyor günahkar annemizi
Havva ile günah bir oluyor
Ve biz bir günahın eseri



Yaratıveriyoruz meleğimizi
Ama kanadı olmayanı
Ağaçlar dikiyor kan kırmızı elmalar için
Yansıyor cehennem ışığıyla
Gözün gözlemleyebildiği tek yer oluveriyor
Düşündükçe düşüyorum yutuveriyorum
Kan kusuyorum
Her yer günaha bürünüyor
Ve ben bir günah oluveriyorum ​