EMSAL Ruhum şu an ıssız caddeler gibi Bir uçtan bir uca, bak gözlerinle. Külleniyor aşkın, neyse sebebi? Sözlerinle üfle, yak gözlerinle! Fısılda ne olur birkaç hoş nağme! Sevince dönüşsün elem hengâme Okursan, gözlerim en güzel nâme Dikkat, yel atmasın, çak gözlerinle. Neyin var benimle hep bölüşürdün Bakmazsam gözüne donar, üşürdün Sebep ne, ağına böyle düşürdün? Ne ektin kalbime, fak gözlerinle? İnanırsan ömrüm hicran bu gamla Ayrılığın denktir sanki îdamla İstersen canımı al damla damla Hasret mezarına sok gözlerinle!
