Silah arkadaşım... Vatani görevini bitiren asker, telefonla ailesini arayıp, anne ve babasından ricada bulundu; “-Eve dönüyorum, ama sizden bir şey rica ediyorum. Yanımda bir arkadaşımı da getirmek istiyorum...” “-Memnuniyetle oğlum, onunla tanışmak isteriz” diye cevapladılar. Oğulları, “Bilmeniz gereken bir şey var” diye devam etti; “-Arkadaşım çatışmada ağır yaralandı. Bir mayına bastı ve bir koluyla ayağını kaybetti. Gidecek hiçbir yeri yok ve onun gelip bizimle kalmasını istiyorum...” -Bunu duyduğumuza üzüldük oğlum. Belki onun başka bir yer bulmasına yardımcı olabiliriz... “-Hayır... Onun bizimle yaşamasını istiyorum...” -Oğlum, bizden ne istediğini bilmiyorsun. Onun gibi özürlü biri bize korkunç bir yük olur. Bizim kendi hayatımız var ve böyle bir şeyin hayatımıza engel olmasına izin veremeyiz. Bence bu arkadaşını unutup eve dönmelisin. O kendi başının çaresine bakacaktır... Oğlu o anda telefonu kapattı. Ailesi ondan bir süre haber alamadı. Ama birkaç gün sonra, polisten bir telefon geldi. Oğullarının yüksek bir binadan düşüp öldüğünü öğrendiler. Polis bunun intihar olduğuna inaniyordu. Üzüntü dolu anne-baba oğullarının cesedini tesbit etmek için morga götürüldüler. Onu tanıdılar ve bilmedikleri bir şeyi daha öğrenince dehşete düştüler; Oğullarının sadece bir kolu ve bir bacağı vardı...
