Hayat; düşüncelerimizi bize yansıtan dev bir ekrandır

Kızılderili bilge kulübesinin önünde torunuyla oturmuş. Dede torun, az ötede birbiriyle boğuşup duran iki köpeği izliyormuş.


Köpeklerden biri beyaz, diğeri siyahmış ve genç torun o köpekleri dedesinin kulübesi önünde boğuşup duruyorlarken görürmüş hep.


Çocuk, dedesinin kulübesini korumak için neden bir değil de iki köpeğe ihtiyaç duyduğunu merak edermiş. Üstelik niye siyah ve beyaz köpek?


Dede, torununa onların kendisi için sembol olduğunu söylemiş. "Onlar benim için iyiliğin ve kötülüğün simgesidir” demiş.


"Aynen şu gördüğün köpekler gibi, iyilik ve kötülük içimizde sürekli mücadele eder durur. Onları seyrettikçe ben hep bunu düşünürüm. Onun için yanımda tutarım onları."


Çocuk merak etmiş. "Peki, sence hangisi kazanır bu mücadeleyi?"


Dede, bilgece bir gülümsemeyle bakmış torununa.


"Hangisi mi evladım? Ben hangisini daha iyi beslersem!”


Her birimizin Kızılderili bilge gibi kapımızın önünde sürekli boğuşan siyah ve beyaz köpeği var. Bu köpeklerin besini düşüncelerimiz.


“Eğer sıkça işlerin kötüye gideceğini söylüyorsan kahin olma şansın yüksektir” demiş Isaac Singer...
Hayat sıkça barındırdığımız düşüncelerimizi bize yansıtan dev bir ekrandır. Neden? Üç boyutlu realitede düşüncelerimizi somut olarak yaşayarak deneyim kazanmamız için...


yazar: ?​

 

siyaha 50 lik basarım :d

 

Güzelmiş