Kır çiçeklerinin yurt tuttuğu her dağın hüzünlü bir patikası var kuytusuna yaralı düşen kuşlar son kez baktıklarında görürler boşluğu Gövdem bir dağ gülüm kalbim onun patikası Son kuşların giderken bıraktığı en uçası boşluğa resmedilmiş yaralı bakış ömrüm Ayrılık uçurumunda çiçek verir sürgünü kendinde ömür ağacı Gezginlerin geçerken umursamadığı seçilmiş yalnızlığın ateşinde erir hayata çığlık veren sancı Herkesin kimliğinde bir Ferhat dağları delmeye hazır aşk için Herkesin uçurumu bir Şirin Sorgulanan günlerin toplamıdır hayat Babür Pınar
