I Ve işte dışardayım! Ey dünya ey yaşam kanadımsın kolumsun uçur beni dağdan dağa II Ve işte dışardayım! bu bir tek sözün gizi nasıl sarsıcı oluyor telörgüden çıkıldığı an! III Göğün en yüksek yerinden itilivermişim bir boşluğa tutunacak dal ararım nereye düşeceğimi bilmeden IV Bütün gece balkonda sokağı ve sessizliği dinledim elimde bir bardak demli çay ve gökyüzünde yıldızlar V Sokağa çıkıyorum Dışarısı bu kadar aydınlık mıydı daha önceleri de VI Uzun sürmüş bir hastalıktan yeni kalkmış gibiyim sendeliyorum hâlâ ayakta duramıyorum VII Birilerine çarpmamak için dikkatle yürüyorum sudan çıkmış balık gibi aptallaşıyorum her adımda VIII Bir çocuk şaşkınlığıyla insanlara bakıyorum el ele tutuşabiliyorlar gülebiliyorlar ağız dolusu IX Yeni yeni kitaplar çıkmış irili ufaklı yeni dergiler hızla çeviriyorum sayfalarını yetişememek korkutuyor beni X Sevdiğim bir şair arkadaş beni anmış bir şiirinde yüreğimin kayalıklarına hızla çarpıyor dalgalar XI Ve işte yine akşam göllerde bir kamış değilim geride kalanları düşünüyorum uykularım kaçıyor Ahmet Telli -Saklı Kalan-
