Büyük Umutlar Caddesi'ndeki hiçbir ev benim değil Hindistanım yok benim, bende Nil kıyısı yok Adım yok afişinde çok tutulan bir filmin Bana değil tufanı andıran bu alkışlar Her zaman iyi gelirdi Ülkü Tamer okumak O da iyi gelmiyor nedense şu sıralar Ankara manzaralı Çankaya sırtlarım yok Gitaristi değilim ünlü bir topluluğun Bisikletle dünya turu düşlemiyorum artık Sallamayı bilmiyor bindiğim kör salıncak Karada yüzmesini öğrenemeyen gemiyim Bu yüzden trenlerim İstanbul'a kalkacak Çok isterdim Çin Seddinin mimarıyla konuşmayı Kanat ile pençe arasına sıkışmış kartal ağzıyla Bütün bunlar olmadı Madrit'e gidemedim İçimdeki dansına ara verdi İspanya Haydar gel çay içelim konuşalım aşklardan Seni bilmem ama ben çok kötüyüm Moskova kışı gibiyim bu yaz gününde Taşla doldurulmuş bir kuyu göğsüm