İyi Kalpli Günahkâr

'Aşk Şiirleri' forumunda MerikızZ tarafından 31 Mar 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. MerikızZ

    MerikızZ <b>Öz ağlamadan , Göz ağlamaz</b>

    [​IMG]

    Kanaatkar ve şakacı bir gece lambası gibisin...
    Yanıyorsun sevişmelerin en koyusunda,
    Sönüyorsun binlerce bilmeceyle.
    Dışarıda mağrur, gizemli, yasakçı...
    İçeride sevecen, başıboş, ahlaksız.
    İyi kalpli günahkarları
    Aydınlatan bir gece lambası gibisin...
    Kendi yangınına aşık...

    sevginin bittiği yerde sarıl bana
    heyecanların tükendiği
    ve artık yapacak hiçbir şeyin kalmadığı bir anda
    çek kolumdan../..gözlerimi daya gözlerine
    bir anda dalıp git bana

    ismini anmaktan usanmayan dudaklarımı öp..

    düşlerimizin yorulduğu yerde tutun bana
    beni çağıramayacak kadar uzakta ol
    ve ben gelemeyecek kadar koşayım sana
    imkansızı iste
    mesela "unut", de
    dudaklarım değil gözlerim boşalsın o dakika
    giderken unutamadığım yerden dönüp bakayım sana

    özlemlerine gebe kalan bedenimi öp..

    üşümeye başladığın yerde ısın bana
    gözlerim ağlamaktan şişmiş olabilir../..aldırma
    her halimle güzel bul beni
    her halimle karış bana
    bir demet papatyayla bile kandırabilirsin beni
    sakın unutma

    sende tutunduğum yer kadar yüreğimi öp..

    Aslında bir "yalan" avutacaktı onu.. Gerçek umurunda değildi..
    Kalbinin beklediği tek şey biraz avutulmaktı işte..
    Sevdiği onu sevmiyorsa bile "seviyorum"desin istiyordu..
    Adam belli ki hiçbir zaman istediği gibi sevmeyecekti onu..
    Ansızın çalmayacaktı kapısı mesela. Bir sabah çalıştığı masaya bir buket çiçek bırakılmayacaktı.
    "Bu şarkıyı anımsıyor musun?" diye sormayacaktı telefonun diğer ucundan..
    Birlikte bir yemek pişirilmeyecekti asla ve domatesler doğranırken haberlere birlikte kederlenilmeyecekti..
    Şefkatle okşanmayacaktı ateşlenmiş alınlar.. Aşk için ertelenmeyecekti hiçbir iş...


    Ve... Terk edilmeyecekti hiçbir "alışkanlık".. Sıradışı olmayacaktı bu ilişki..
    Bütün bunları biliyordu ama birisi ona tersini söylesin istiyordu..
    Biri ona "özel" olduğunu her şeyin düzeleceğini bütün bunların geçici olduğunu söylesin istiyordu..


    Sevilmemekten eskimiş kalbi bir yalanla tadilata girsin istiyordu..
    Razıydı yeter ki biri kandırsaydı onu..
    İyi bir şey söylesin birileri desin ki mesela:
    "Aslında seviyor seni. Ama gösteremiyor sevgisini.
    Belli edemiyor işte. Öğrenmemiş nasıl sevilir bir insan? Hepsi böyle biliyorsun.
    Ama ben anladım çok seviyor seni.
    Sen görmedin dün arkan dönüktü ama öyle güzel baktı ki sana..
    Suskunluğu içine kapanıklığından sevgisizliğinden değil inan bana."


    Böyle desin istiyor birileri..


    Kandırıyorum onu..


    Duymak istediklerini söylüyorum.


    Bir parça teselli bulsada


    O seni değil yalanlarını istiyor...
     

Bu Sayfayı Paylaş