Kendini unutmadan sevebilmektir aşk

yeni yetme umutlar firar ederse
Kendini unutmadan sevebilmektir aşk dili çözülür elbet haykırışların
oysa karanlığın en bela saatinde
rüzgarla müptela gibi sevişirken
bana sarıl diyebilmektir aşk
beni incitme’lerin de ötesinde
korkulara demir atmış çelimsiz bir yüreği
hesapsızca sunabiliyorsan
ve ellerinde küçülen hasreti
sulayabiliyorsan yine ellerinle
nedendir bu ürkekliğin çocuğum../..çocukluğum

her defasında ispatlanan bir asalettir aslında ağlamak
gözyaşlarının üstüne giydirilen
rengarenk bir tebessüm olabiliyorsa palyaço
utanmıyorum çıplaklığından kahkahaların
ve ısrar edilmesin bir daha tütün koktuğundan parmaklarımın
parmaklarım şiir kokuyor
dönüp dolaşıp yine de hüzne bulaşıyorsam
bu bir alışkanlık değil gözlerimde beslediğim

nereye kadar duyulabilir uzaklaşan ayak sesleri..?
küçük bir yürek dayanabilir mi
duyarsızlığın bıçak saplanmış sarhoşluğuna..?
hangi el toparlayabilir
dağılan hasretleri bir sevişmenin içinde..?
ki farkında olmadan
"nerdeydin"? diyebilmektir aşk beklenene..

...korkuyorum
ve tüm kalabalıklığına rağmen
yalnızım saatlerin içinde
sevgi bir eylemdir derken aslında
bana cesur olmayı öğretiyordun anne
cesur olmak yetmiyor
yetemiyor yüreğimdeki cesaret sevgileri kazanmaya

bugün elimde üç asım var
ve yetmiyor oyunu kazanmaya
bir kardelen olduğumu fark ettiğimde kaybetmiştim belki
hala çocuk olduğumu
büyümemek için direndiğimi anlayabilir misin..?
yeniden doğurabilir misin beni aynı istekle..?
söylediğim şarkı sözlerilarda hissediyorum yabancılığımı
bilinmeyen bir denklem olmamak için verdiğim bu savaş
üşüyorum
kanım yetmiyor bedenimi ısıtmaya
kurutulmaya bırakılmış bir çiçek gibi
unutulduğumu düşünüyorum bir defter sayfasında
ismim ağıza alınmıyordur belki
çınlamıyor kulaklarım ne zamandır..

oysa
oysa yürekten hissederken
telefona ulaşabilmesidir aşk parmakların
beni anla’ların da ötesinde
dalabiliyorsan gözlerin çenesi düşük derinliğine
ve diyebiliyorsan sevişmelerin en duyarlı çıkışlarında
beni bırakma diye
nedendir bu endişe
bu sitem
bu bekleyiş çocuğum../..çocukluğum..?

ki aslında
kimliğini kaybetmeden sevebilmektir aşk
kendini eksiltmeden
kendine yabancılaşmadan
kendini unutmadan...

alinti