Henüz dört yaşında yetim, yedi yaşında ise öksüz kalan Yevsey Klimkovun cümleleri bunlar. Toplum denen karmaşık ilişkiler yumağına çok küçük yaşta, pusuladan yoksun bir şekilde adeta fırlatılan Klimkov, gözlemlerinden ve erkenden edindiği acı tecrübelerinden yola çıkarak bir insan inşa etmeye çalışıyor. Çarlık Rusyasının son zamanlarına denk gelen bu kişilik mücadelesi, dönemin sosyal yapısının insanlara dayattığı mücadeleye karışıyor. Gorki; adalet, dostluk, güven, aidiyet kavramlarını böyle bir arka planda ustalıkla sorgularken Yevsey Klimkovun kendinden bir "insan yaratma" çabasını da toplumsal olandan ayırmadan aynı usta bakış açısıyla gözler önüne seriyor. Gizli içerik: Bu alandanki gizlenmiş içeriği görmek için konuya yanıt vermelisiniz. alıntıdır...
