Maria Missakian yüksekkaldirim'da bir akşam maria missakian'i düşündüm eger kendimi biraksam yagmur olabilirdim yagardim kasim'da bir çinar olurdum yaprak yaprak dökülürdüm kalbimi siki tutmasam döküp saçip boşaltsam içimde yükselen şiiri kaldirimlara döküp harcasam gözleri balikçil gözleri dudaklarinda tutup rüzgari maria missakian adinda biri gelse gögsüne kapansam gece gölgesine sokulsam gökyüzünde bulutlar büyüseler yagmuru dinlesem anlatsam şimşekler kirilip dökülseler bizi sokaklarda biraksalar leylekler üşüyüp gitseler dönüp arkalarina bakmadan yine akşam oldu attilâ ilhan üstelik yalnizsin sonbaharin yabancisi belki paris'te maria missakian avuçlarinda bir çarmih acisi gizlice bir sefalet gecesi çocugunu bogarmiş gibi bogup paris'i sana kaçmayi tasarlar her akşam Attila ilhan
