İşte yine günün belini kırıyor akşam ve sen kırlara benzersin günün bu saati çıkarmamışsan çiçekli elbiseni. Hatırla ve sıkı tut: korkardın küçükken serçe parmağın uçacak diye elinden. diğer çocuklara benzerdim bense benzemesi gibi, bir çinlinin diğerine. Şaşkınım, şehir açmıyor beni ve namım yürümüyor burada çünkü tuhaf burada her şey; denizi sel basıyor hayret hayret şehir sığmıyor taksiye ve terör estiriyor rüzgar kaldırıyor dağın eteklerini bile. Ve burada sensiz bahar hem yatalak hem öpmeden geçiyor bir jeton yanağıma getiriyor da yanağını kokunu rüzgara salsan bana getirmiyor. Yoksun ya güvercin avlıyor avluda kedi kızlar gülüşüyor bahçede gül üşüyor gül üşür- yoksun ya, bezden anne yapıyor öksüz öpmek için kendisine...
