“Çok ince esprilisin. İçince, daha da tatlı oluyorsun, bu halin çok hoşuma gitti. Keşke görebilseydim.” Dediğinde içten bir dilekle, genç kızın yüreği buruldu. Onun körlüğü içini son zamanlarda ne çok acıtır olmuştu. Onun görmediği güzellikleri gördüğü için kendini suçlu gibi hissettiği anlar dahi oluyordu. Bu saçmaydı. Hazal kendine gel. Yumuşamaya başladın. Yumuşama yok! “Ama tatlım sesinin ayarı biraz yükseldi sanırım, biraz daha kısık konuşmanı yeğlerim. Ayrıca dalgacı yanını sevdim. Buna yeni mi başladın?”
