Necdet Göknil - Sen Benim Huzur Bulduğum Sessiz Maviliğimsin

Ben
Kimseyi böyle çıldırasıya sevmedim.
Zorla değil ya,
Sevemedim işte..
Kimseler yer etmedi içimde..
Senin,
Her yanımı..
Sarıp sarmaladığın kadar.
Kan yerine
Senin damarlarımda dolaşıp,
İliklerime işlediğin kadar...

Ben
Bir tek seni.
Bugün..
Yarın..
Ve daima
Hep seni seveceğim.

Kalbinde ben kaldıkça
Ve yaşadıkça..
Adının her harfine..
Kirpiğinin,
Saçının her teline..
Binlerce şiir yazacağım.

Yaşadığım her günün sonrası
Zindan karası gözlerin
Zindan karası saçların
Süslerdi gecelerimi.
Sen bilmezdin..
Ellerini ellerimde tuttuğumda
O karanlık gecelerde
Yıldızlar kadar ışıldayan bendim..
Her hangi bir gecede,
Gökyüzüne baksaydın beni görebilirdin.
Belki o zaman,
Ben diye..
Ellerine, yüzüne
Bir avuç gökyüzü sürebilirdin.

Kır çiçekleri kadar keskin kokun vardı
Soluduğum havada.
İçtiğim her bardak çayda..
Her bardak suda..
İçtiğim her kadehte..
Yudumladığım sendin.
Bilmezdin.
Sen de içerken bir bak bardağına,
Kadehine..
Mutlaka beni göreceksin.
İşte o zaman..
İstersen..
Seni içtiğim gibi,
Sen de beni içeceksin.

Şimdi
Sen varsın ya dünyamda..
Artık sırtım gelmez yerlere...
Sen de kendini bana bırak
Mutluluk işte o zaman gelecek
Önümüzdeki bütün kapıları açılarak...

Artık biliyorum..
Her şey,
Gün gibi açık..
Gün gibi ortada...

Sen, /benim/
Günlerimi binbir renkte
Fener alaylarına döndüren..
üzümü güldüren
İyilik meleğimsin.
Sen, benim içinde yüzdüğüm
Denizimsin, okyanusumsun
Sen benim huzur bulduğum
Sessiz maviliğimsin.


Necdet GÖKNİL
​