Ölümü gelin gibi bağrına bastın gülüm Yanına sevgili gibi usulca geldi ölüm Ölüme hayat verdi onu kucaklayışın Uğruna derde düştü divâne oldu ölüm Bir ömür özleminle yandı kavruldu inan Seni tam bulduğunda elinden saldı ölüm Bilmem ki kaçıncı kez miraca yükselirken Üzerine bastığın küçük bir daldı ölüm Uyanınca anladı ne çabuk gittiğini Hasretini tadınca kendini bildi ölüm Geçiyorken başını okşayınca sevindi Gidince hem yetim hem öksüz kaldı ölüm Senden sonra ölüme dünya bir zindan oldu Başını rast geldiği aşığa çaldı ölüm Sevgili ölüm bile sana öyle yakıştı Öyle doğal ki bir gül şuranda ölüm Ölüm hiç gülmemişti seni görene kadar Bir kez senin oldu ya sarhoş şu anda ölüm Kimseye senin kadar sevinerek gitmedi Ebediyyen kaybetti seni bir anda ölüm Sen Övülmüş Makam a adım adım yürürken Rüzgar gibi savuştun öldü arkandan ölüm Diyorlar ki sevgili kapıya gelmiş ölüm Bilmem ki ben nerdeyim hani ne yanda ölüm Yanına sevgili gibi usulca geldi ölüm Ölümü gelin gibi bağrına bastın gülüm Fatih Okumuş
