Ayrilik yüregimi karincalandiriyor nicedir... Beynimi uyusturuyor özlemin... Çok sik birlikte olamasak bile benimle oldugunu bilmenin bunca ay içimi nasil isittigini yeni yeni anliyorum. Yoklugun, hatirlandikça yüregime saplanan bir sizi olmaktan çikip sürekli bir bosluga dönüsüyor. Sabahlara seni oksayarak baslamalari, aksamlari her isi bir kenara koyup seninle basbasa kars ilamalari özlüyorum; oynasmalarymizi, hirlas malarimizi, yürüyüslerimizi, kaçamak tatillerimizi, sevimli hasarilgiini, çocuksu küskünlügünü... Nasil da serttin baskalarina karsi beni savunurken; ve ne yumusak, bir çift kisik gözle kendini ellerimin oksayisina birakirken... Bilsen, ne zor gitmen gerektisini bile bile "Kal" demek sana... Ne zor, senin için ebedi mutlulugun beni unutmandan geçtisini bilmek... Gitmeni asla istemedigim halde, buna mecbur oldu?umuzu görmek ve sana bunlari söyleyemeden "Git artik" demek... "Beni ne kadar çabuk unutursan, o kadar çabuk kavusacaksin mutluluga" demek sana ne zor... ..Sesimi, kokumu çekip alivermek beyninden; sesin, kokun hala beynimdeyken... ..Seni görmemek ve belki yillar sonra karsiylastigimizda bana bir yabanci gibi bakmani istemek senden... ..Yeni bir sevdayi kesinlikle yasakladigim kalbime söz geçirmek... ..Ve sonra kendi ellerimle bindirip seni yabanci bir arabanin arka koltuguna, birlikte güneslendigimiz onca yazi, yanyana titrestigimiz onca kisi, paylastigimiz bunca aciyi, onca kahkahayi ve bütün o uzak yesillikleri katip yorgun bedeninin yanina, arkandan pismanlik gözyaslari dökmek ne zor... ..Yoklugunu beklemek, ne zor... Bunlary düsündükçe, su anda uzakta bir yerlerde üsüdügünü sezinleyerek panikliyorum. Bütün engelleri asip, terk edilmis caddeleri, kimsesiz sokaklari, yalniz bulvarlari arsinlayarak sana ulasmak, sessizce basini oksamak, kulagina sevgi sözcükleri fisildamak ve yavasça üzerini örtmek geçiyor içimden... Paylastigimiz bir mazinin, yitirdigimiz bir gelecege dönüsmesinden hicran duyuyorum. Gizli gizli hüzünlendigim aksamlardan birinde, terketmislere özgü bir terk edilme korkusunu da yüregimin derinliklerinde duyarak sana kosmak, yaptiklarim ve daha çok da yapamadiklarim için özür dilemek ve "Dön birtanem" demek istiyorum: "Geri dön... canin seni bekliyor..." Can DÜNDAR
