Rönesans öncesi İtalya mimarîsinde Gotik tarz fazla benimsenmeyip Ro*man formlarına öncelik verilmiştir. Resim sanatında ise uzun zaman Bizans mozaik ve freskleri geçerli olmuştur. Daha önce değinildiği gibi, Röne*sans'ın Antik Yunan ve Roma ile belli bir bağlantısı vardır. Ancak, resim sanatında antik mirastan etki*lenme, heykel sanatı kadar kolay olmamıştır. Çünkü heykel ve ka*bartma örnekleri, çoğu kaybolan re*sim örneklerinden daha fazla görülebilmıştir. Özellikle resim sanatında hacim, gölge-ışık ve perspektif uygulama*ları, Avrupalı sanatçıların Orta Çağ sanatlarından yavaş yavaş uzak*laşmasına başlangıç teşkil etmiştir. Floransalı Cimabue (1240-1301)'nin günümüze kadar gelen az sayıdaki çalışmalarında, kısmen gölge-ışık oyunlarına ve yüzlerde psikolojik ifadeye yer verildiği gö*rülmektedir Giotto ise, hocaları olduğu tahmin edilen Cimabue ve Cavalliniyi aşarak, yalnızca İtalya'da değil, tüm Avrupa'da yeni resme dönüşün temsilcisi olacaktır Genel Özellikleri: Daha önceleri yalnızca büyük yapıların süs öğesi olarak kullanılan resim, Rö*nesans döneminde Bağımsız olarak da yapılabilmiştir. "Perspektif, diğer görsel sanatların da ortak temelini oluşturan "çizgi" ile birleşerek etkisini artırmıştır. İnsan figürünün hacmini gerçeğe uygun olarak vermek amacıyla perspektifi (üç boyutluluğu) elde etmek için araş*tırmalarda bulunulmuştur. Dinî konuların yam sıra, tabiata ait motifler stilize edilmeden tuallere taşınmıştır. Konular zenginleşmiş, sanatçılar kendi ferdî duygularını işleme serbestliği kazanmışlardır. Böylece, giderek Orta Çağ'ın katı kural ve şekil*ciliğinden uzaklaşılmıştır. Geliştirilen ya da bulunan yeni teknik ve malzemeler, resim ve fresk*lerin etki gücünü artırdığı gibi, işçiliği ve masrafı da azaltmıştır. XV. yy.'in sonlarına doğru Flaman ülkesinden yağlı boya tekniğini öğrenen İtalyan sanatçıları, tablolarında daha yumu*şak renk tonlarına yönelmişlerdir. Resim alanında da kısmen An*tik dönemin özellikleri canlandırıl*mış, Kilise otoritesinin azalmasına karşın, sanatçı fırçasını daha ba*ğımsız olarak kullanabilmiştir. En önemli ilgi kaynağı olan in*san ve çevresi (mekânı) arasında uyum sağlanılmasına önem verilmiş*tir. İnsan figürlerinde olduğu gibi, peyzajın da hacmi olduğunu gözden kaçırmamı şiardır. Bu dönemde Önemli ressamlar yetişmiştir.örneğin : Giotto, Leonardo da Vinci, Tiziano ,Gentile Bellini, Pieter Brueghel Eyck Krdeşler Albrecht Dürer gibi Alıntı