Ölen bir kişinin son bakışıyla bakmak dünyaya Yaşamanın büyük bir şaka olduğunu anlamak Allah büyüktür der ve susarım, buraya kadardır cümlem Elmanın tadında bile az sonra öleceğini anlamak Elleriyle yüzüme başıma çizen o başlangıç hissi Şakaklarımda ne ıssızlık vardır artık ne de o günaydınlar Bak, dünya serçe şarkıları ezberliyor, bir bak Yetim bir çocuğun babasız geçirdiği ilk günden başlıyor sanki Ben hep dünyaya teğet geçtim, dünya daha gençti Ömerin huzurunda okuyacak adaletli bir şiirim olsun istedim Yüzümle ellerimi yıkadım ve duydum ki evren çok küçüktür Bir parmak bile tespihte üç tane eder değil mi İbrahim abi Daha ölmeyen kişi bir fazlalık mıdır dünyada Bunu bir yerlerden duymuştum sonra unuttum sandım Yaşamak, sürekli bir köprüden geçme hissi aslında Karşıya geçince, geçtiğim karşılarda ben yokmuşum hissi Sabahın bir yerinde ya da Bir LamElif gibi yalnızız kitabın ortasında Mustafa Akar (İtibar, Ekim 2012) [ame]http://www.youtube.com/watch?v=XD6-WDLnBhQ[/ame]
