ßά тЄ яί ىтτ'in gönül sayfası

buz gibi anlardır gitmeler
buza yapışan dudak
ve oluk oluk kan
ne çok yağmur gördüm
ne çok gezinti kağıttan evlerin incecik arasında
biçilip dikilmiş sularında
yalnızca sesini kucakladım
ne çok
kar uykuma varıp koyunca başını
dökülmüş havlarına kirli kalbimin
ben sanki kırlangıçtım hiç sebepsiz
ağzımla hep ağlayan bir gün taşıdım ağzına
tahtadan bir merdiven gibi dayandım
yüklendim
yenilip içilmez bir sancıyla
kaynayıp kabaran göğsüne
yeniden
çarparak dokudu damarlarımı
sesin
biliyorum
bu iplikleri sökülmüş nehrin karanlıklarında
durmadan düştüğüm yerdesin

 

ne yapsam ölüyor bu çiçek
hiç kimse hiçbir şey yetmiyor
sona eren yıl
bahçede havlayan köpek
ve
sesiz ağaçlar
bütün kitaplarda geçen

geceleri
bir hayaletle buluşup
bana gülüyor gölgem
dökülüp gidiyor incecik şarkım
içimin sorularına

cahil kuşlar
gene aşkın bir biçimine uçuyor
kıpırdamadan duruyorum orada
gün yanıp kül olana

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=tiO9PQ18GiE&feature=player_embedded]YouTube - What if Tom Waits performed Thriller[/ame]

nereye yetişeceksin? yalnızlığın uçurumunda yaprak sesleri başladığında, bir fısıltıyla kuşatıp mahvettiğinde pencerelerini dünyanın, bir kez olsun düşlerine girip gerçeği söylemediğin, sakar bir rüzgar gibi devirip kaderlerinin çanağını, ziyan ettiğin, harab ettiğin, yıktığın, bu külden ve kilden ve mahşerden beter, soluğu kesilmiş borular gibi göğün de ötesine uluyan, mezarlarında yangın çıkarıp kaçan bu ölülere mi yetişeceksin? neye?

 

fark etmedi sevdan beni

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=B-EJ9dQ5BmA&feature=player_embedded]YouTube - April[/ame]

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=eTgFGsGaUeQ&feature=player_embedded]YouTube - Concierto de violin Paganini[/ame]
[ame=http://www.youtube.com/watch?v=UHSwY5phKtE&feature=player_embedded]YouTube - Niccolo Paganini[/ame]

 

ne kötü sinemalarsın! hızlı, hazlı.
ve gökten taş yağar gibi.
öyle ki; evimde uyuyan bir çocuk değil, göğsümde azan bir ur gibi.
ne kirli bir ateş senin sokakların, ne çok sıçan dolu çuvalların.
saklanır kayıklarım iz bıraka bıraka pis yataklarına, leş çarşaflarına.
geçer gözyaşının altından
bir hatıradır şimdi dalgın uyuyan şehir
ve hatıradan sonra bir şey kalmaz
belki his,
o da, azala azala.
biter
derin, sancılı bir nefretin
ışığında okunan son roman gibi.

 

çikolatalı, çilekli, çiçekli bir hayatım yok.
şaşırıyorum ama arada, ayçiçeğini boydan boya yırtmış bir mızrak gibi.
beni arayan korkuyu en rahat kelimelerle yıkıyorum belinden ağzına doğru.
rüzgarların toplandığı yerde kendim gibiyim, yalnızım.
bir ağacın incecik şarkısıyım, ışık alırsam azıcık.
kapım, pencerem, sunağım çürümüş.
mevsimleri birbirine karıştıran böcekler gibi,
kaldırdıkça başımı
baştan sona kadınlar,
beşiğime kazmalar indiren, beladan bunalan.
üst üste konulmuş bir sürü kalp, aşk dediğim.
bıraktım biriksin yağmurlar saçaklarında kirpiklerinin.
asılıyorum saçlarına parça parça elleri gibi bir zangocun,
bütün salıncakların altında,
ucu sancıları çağıran bir uykuyla uyuyorum.

 

ben gidiyorum. belki bir daha dönmem.
anahtar saksının altında.

 

hayat bugün
damağımda tortu!
ıspanak gibi
limonsuz

iyi olmadığını bilerek doğru kararlar alsan da
diğer bakanlığın illa o görevliyi istemesi gibi
istemek

hayat bugün
gene dalmalar gitmeler yüzmeler
gün onun aksine güneşli
portakal gibi bir güneş hemde

hayat durağan lıktan uzak
hayat dolu
hayat hep benzetmek

kendin için iyi olmadığını bilsen de özlemek
hayat

hayat sevgi istememek artık bugün
hayat her hareketini düşünmek

bolca çay
çokça dinlemek
bulunmak istemediğin ortamlardan çıkmak
girmek istediklerine bakmak

hayat sessiz
o kadar sessiz ki
normal dozda ki sese dahi tahammülsüzlük
sakin
o kadar sakin ki
en ufak terslikte bağırmak.

bolca gülmek gene de hayat
içinden bir daha asla gülemeyeceğini bilerek
dışından gülmek
o da gülüyor mudur diye düşünen iç sesinle
gülüyordur tabi diye bağıran iç sesin arasından
sıyrılıp odana dönmek

eldekileri ayırdığımızda
içimizdekileri de çıkarıp yanına koyduğumuzda
elimizde kalan devam edeceğimiz kadar süre
onun değeri ise tamamen masaya koyduklarımız da

"çık bakalım işin içinden!"

tamamen bir klişe..
dur tam orada ki
anlamlı olsun uzun olsun değil mi?
değilse de bana ne!
peh.

 

YouTube - Sen Anla (Özlem Tekin)

 

Sen benim ikinci doğum günümsün
Gençliğim maziye göçerken geldin
Sen benim geciken şanslı yönümsün
Son fırsat elimden kaçarken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin.

Gün gurup ederken bi akşamüstü
Gözlerin gönlümüm yolunu kesti
Bahçemde mutluluk rüzgarı esti
Sen bana iş işten geçerken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin

Görevi devredip ihtiyar-ı aya
Evlada diyordu güneş dünyaya
Ne akşamsefası ne sarı fulya
Son fırsat elimden kaçarken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin.

Sıradan sözlere eyleme meyil
Sen bana kulak ver sen bana eğil
Açelya begonya sardunya değil
Sen bana iş işten geçerken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin

Eski bir sevdanın ince ağrısı
Aşkınla tedavi gördü doğrusu
Duyuldu akşamın namaz çağrısı
Son fırsat elimden kaçarken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin.

Gün battı batacak hafif rahmet var
Gözüme gürünen bir alamet var
Bu aşkta bir hikmet bir keramet var
Sen bana iş işten geçerken geldin
Son fırsat elimden kaçarken geldin
Ezan çiçekleri açarken geldin

Cemal Safi

 

[ame=http://www.youtube.com/watch?v=79d4terTVPQ&feature=player_embedded]YouTube - Üzüntüyü bırak sen yaşamaya bak[/ame]

 

Mum ateşe gönül vermiş,ateş onu eritip tüketsede razıymış çünkü seviyormuş,bu sevgiye hayatını adayan mumun tek korkusu ise eridiğinde ateşin sönmesiymiş...

 

"Elinizden kaydırıp kırarsanız onları, bir daha eskisi gibi olmazlar.

Hasar az bile olsa; dikkatli hiçbir gözden kaçmaz beceriksizce yapılmış tamirler.

Artık onu baş köşeye de koysanız, kırıktır işte.

Atlas halılarla döşeli salonlarda da oturtsanız; altın sulara da bulasanız, kırıktır.

Kaprisinden değildir düzelmeyişi.

Bazen düzelmek bile istese camdan kalp tamir tutar mı?

Hassaslığı mıdır kadının suçu? Yoksa suçlu onu kıran mı?

Bir camın düşerken çıkardığı şangırtı bir kadının feryadıdır.

Kırıklar elbet batar kalbine kıranların.

Bir kadından camdan gözyaşları akar

Dönüşü yoktur kırılan camdan kalplerin.

Kadınlar cam gibidir.

Camın ömrü; kırıldığı ana kadardır.."

 

ETME
Duydum ki bizi bırakmaya azmediyorsun etme
Başka bir yar başka bir dosta meylediyorsun etme
**
Sen yadeller dünyasında ne arıyorsun yabancı
Hangi hasta gönüllüyü kasdediyorsun etme
**
Çalma bizi bizden bizi gitme o ellere doğru
Çalınmış başkalarına ediyorsun etme
**
Ey ay felek harab olmuş alt üst olmuş senin için
Bizi öyle harab öyle alt üst ediyorsun etme
**
Ey makamı var ve yokun üzerinde olan kişi
Sen varlık sahasını öyle terk ediyorsun etme
**
Sen yüz çevirecek olsan ay kapkara olur gamdan
Ayın da evini yıkmayı kastediyorsun etme
**
Bizim dudağımız kurur sen kuruyacak olsan
Gözlerimizi öyle yaş dolu ediyorsun etme
**
Aşıklarla başa çıkacak gücün yoksa eğer
Aşka öyleyse ne diye hayret ediyorsun etme
**
Ey cennetin cehennemin elinde olduğu kişi
Bize cenneti öyle cehennem ediyorsun etme
**
Şekerliğinin içinde zehir zarar vermez bize
O zehiri o şekerle sen bir ediyorsun etme
**
Bizi sevindiriyorsun huzurumuz kaçar öyle
Huzurumu bozuyorsun sen mahvediyorsun etme
**
Harama bulaşan gözüm güzelliğinin hırsızı
Ey hırsızlığa da değen hırsızlık ediyorsun etme
**
İsyan et ey arkadaşım söz söyleyecek an değil
aşkın baygınlığıyla ne meşk ediyorsun etme

MEVLANA Celaleddin Rumi