Durup durup beni benden yıllar aldı gitti Bir ağır gece sisler çöktü omuzlarıma Dağınık duran bulutlar Dizginlediğim gözlerimi sürdüler gurbete Peşin alınan şeker gibiydi dudakların Yalnız dolaşan maceraperest bir gazetecinin kalemi gibi Kırlarda dolaşan hoyratlığıma yazdım Seni ben ederek yok sayan ayetleri parçaladım Kırıp geçirdiğim şişelerin çizik yanlarında seni aradım Beklemek gibi yağmur altı huylar edindim Ekim hasatsız geçiyorsa bir aşk asla dokuz ay sürmemiş demektir Kurak şehirlerde aşkama kadar gezmek Suratı düşmemiş acil sevaplarla sıvanmış Kaldırımlar yaralı yürekleri sevdiğinden beri Herkes yollarda ölür oldu Sevdalar uçan kuşların tüyleriyle yıkandığından beri Aşklar yağmaz oldu Eşeğin sırtından çektiğinden beri vurgun gönülleri Atlar koşamaz oldu Öküzlerin ayrılık hediyesi trenler durdu da Gönülleri s.ke s.ke gülen suratlar Ölmedi bir türlü Gözlerimin bebekleri kaldı kucaklarımda aşkından… Sus ki bari bunun payı aşkımıza dokunmasın… //Saadettin ERSOY
