Ugur Arslan / Ben 19'umdaydım Öldüğümde

Ben 19'umdaydm Öldüğümde
Daha Ayaklarım Yere Basmamıstı
Konmamıştı Aşkın Adı





Gözlerim Bir Dilberin Gözlerine
Bir Karıs Mesafeden dahi B a k m a m ı s t ı . . .


Ve Genzime İnmemişti Çay Kokusu
Bir Dağ Ceylanı yayla Kekiği Aklımı Basımdan Almamıstı
Ben 19'umdaydım Öldüğümde





Gerçek Gibi Görünen Yalanların
Ve Yalan Gibi Görünen Gerceklerin Sahiciliği Serildi önüme





19'umdaydım Tüm Doğruları Gönül Gözümle Gördüğümde

Ben 19'umdaydım Öldüğümde
Daha Saclarıma Ak Düşmemişti
Babamın Bası Düştüğünde Öne
Kırısıklık Değmemişti Yüzüme
Ne Ayaklarım A s k e r Botuna Girmiş
Ne de Basım Yaslanmıstı Bir Yar Gögsüne





Ben 19'umdaydım Öldüğümde
Belki de Herkes Öldüğü Ben Dirildiğimde

Ölüm Bile Anamın Feryadı Kadar Canımı Acıtmamıstı
Köyün Genc Ve Bekar Kızları Tasıdı Tabutumu
Ola Ki İçlerinden Birinde Gönlüm Kalmıstır Diye
Hiç Olmazsa Gittiğim Yerde Ruhum Huzur Bulsun Diye
Köyün Genc Ve Bekar Kızları Tasıdı Beni Musalladan Öteye
Ve En Çok İçlerinden Biri Ağladı Adı Safiye...​

​

​

​