Yaşam Ağrım - Güven Adıgüzel

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda zipper tarafından 19 Şub 2014 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    [​IMG]



    İç kanamalı bir ömrün son suskunluğu bu belki de
    Tüm iç karışıklık bir aşktan ve barıştım yalnızlığımla
    Hayat zaten hep soğuk savaş…
    Tüm rüyalarımın tabiri eşkalinin işgalinde
    Gönlümün tüm caddelerinde binlerce ayak izin
    Ve sustuğun her yer sağır sessizlik…


    Bir aşk daha yazılırken gözyaşımın tuzlu hanesine
    Biliyorum faili meşhur bu cinayetin…
    İçimdeki sehpayı tekmelerken kendimin celladı oluyorum.
    İç kanamalı bir ömrün son suskunluğu bu belki de
    Adını yazmaktan kanattığım duvarlarda sevdim seni
    Yüzün solgun bir akşamın günbatımı telaşıdır
    Bildiğim tüm iklimlerde mevsimsiz sulietin
    Saçlarında birikmiş bir yaşamın ağrısı
    Ne kadar da tarifsiz kalıyor anlatmaya yüzünü
    Bu aşkın coğrafyası
    Adını söylüyorum…

    Tütün çatallığı çökmüş sesimle ve duyuşuna hasretimle
    Avazım yırtılıyor…
    Adını söylüyorum
    Mühürlenmiş bir aşkın azad mevsimi gelmiş
    Adını söylüyorum…
    Gülce susuyor… Yağmur yağıyor…

    Ve şimdi ellerini çektiğin ellerime el oldu teninin sıcaklığı
    Bir kelepçede tutuklu iki el olamadık
    Bir silahın şarjöründe tanışan iki soğuk mermi gibiydik
    Sırası gelen gidecekti belki başka bir aşkın kalbine
    Yani tetik düşecekti yani sen gidecektin…

    Ah yaşam ağrım…
    İç kanamalı bir ömrün son suskunluğu bu belki de…
    Sanskritçe bir türkü tutturup
    Dünyanın en fiyakalı dilinde adını yazdım adıma
    Bir fail aramıyorum bu cinayete

    Meyhanenin son sarhoşuyum anasonda gözlerini yüzdüren
    Şimdi aynaların yetmediği bir zamanın yorgunluğunda
    İç kanamalı bir ömrün son suskunluğuna gönderdim gözlerini
    Ah yaşam ağrım…
    Bir fail aramıyorum bu cinayete

    Dünyada ki tüm ölümlerin mezarlığıyım
    Dertler nakşettim çilehanemdeki ismine
    Bir yanımda kalsaydın…
    Ah yaşam ağrım
    Martıların denize küsmesi sensin
    Gelişine uyandığım sabahların telaşı sen
    Krizantem kokulu baharlarım sensin
    Öfkemin aşktan damıtılmış sancısı sen
    Acıya ekmek banmak sensin
    Yeditepeli şehirlerin türküsü sen
    Ah yaşam ağrım…
    Ömür travması bir gülüşün
    Ve dönüşün
    Kıyametimdir…
    Kop
    Ne
    Olur…
    İç kanamalı bir ömrün son suskunluğu bu belki de
    Ah…
    Yaşam…
    Ağrım…
    Fail aramıyorum bu cinayete
    Faili meşhur bu cinayetin..
     

Bu Sayfayı Paylaş