Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda DaRkBlooD tarafından 20 Mar 2010 tarihinde açılan konu

Konu etiketleri:
  1. DaRkBlooD

    DaRkBlooD Anne'sinin bidenesi (:

    Yeryüzü Aşkın Yüzü Oluncaya Dek

    Yarım kalan hiç bir yolculuk yok bu yaşamda
    Bir birine karıştırılan hiçbir boyut yok
    15 yaş nedir ki yılların sözde çizilen anlamında
    Ya bir duygu selidir aralıksız ya da
    Bir inanç fırtınasıdır yüreğin
    Dirence açılan gençlik boylarında
    Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
    Toprağa ölüm düştükten sonra hiroşima’da
    Tüm bitkilerden önce yeşeren bir
    Açelya
    Şimdi
    Kadiköy rihtiminda
    Neyi çagriştiriyor sana
    Sen söyle direnç çiçegi
    Neyi
    Bir köpük
    Onur ugruna
    Çürüyen irmaklar
    Henüz dile gelmedi
    Istanbul’u ezen suskunluğunda senin
    Gazetelerde
    Resimlerinle dolarken sayfalar
    Nedense
    Söyleşilerde yalnızca
    Beyin hücrelerine
    Yöneltiliyor sorular
    Sense ölüm rengine inat
    Kan maviliğince
    Susuyorsun
    Yalnızca geçmişin
    Gelecekteki
    O ölümsüz sesini yansıtıyorsun
    Hani o bin renkli açelyanın
    İnançlı sesini yansıtıyorsun
    Gülümsüyorsun susuyorsun
    Eyyyyyyyyyyyyyyyyyy
    Ovaların ateş ateş çölleştiği yerde
    Toprağın ırmak ırmak yüreklenişi sen
    Yarınlara selamını iletsin diye adın
    Damarlarına bağlanan yaşam
    Ölümü kucaklarken ellerinle
    Kopardın
    Kurtarmak için enginlerin anlamını
    Gökyüzünü yere indirdiğinden beri
    Ve silmek için bir damlanın yüzünü
    Bir okyanusu kucağına bastığından beri
    Adın bir
    Açelyadır
    Artık senin
    Koynuna ölüm
    Düşen tüm topraklarda
    Bir açelya
    Yepyeni sözcükler yeşeriyor şimdi
    Alnının ışıklı yamaçlarında
    Yüreğini işitmek gerek duymak için
    Soluğunu solumak gerek
    Her dalıp gidişinde
    Bin şiir
    Çıkarıyor belki gözlerin
    Yaşama gözlerinle dalmak gerek
    Bir devrin sembolü diyorlar şimdi adına
    Ve imgelerin en ulaşmaz doruğunda
    Ey herşeye bitti diyenler
    Korkunun sofrasında
    Yılgınlık yiyenler
    Ne kırlarda direnen çiçekler
    Ne kentlerde devleşen öfkeler
    Henüz elveda demediler
    Bitmedi daha
    Sürüyor o kavga ve sürecek
    Yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek
    Adnan Yücel
     

Bu Sayfayı Paylaş