Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

Boynunda bir yer vardır, ben bilirim
Ne zaman oradan öpsem,
Değişir gözlerinin rengi
Gitgide artar kalbinin vuruşları
Bir musiki halinde dünyamı doldurur
Ansızın bütün sesler kesilir
Zaman durur
Bir baş dönmesi başlar o en yükseklerde
Her gün seninle yeniden var oluruz
Eriyip kaybolduğumuz yerde...

Sesini duymadığım gün
Yaşanmış değil
Açan çiçek değil
Öten kuş değil
Yüzünü görmediğim gün
İçimde yıldızlar sönük
Güneşler güneş değil
Seni sevmediğim gün
Seni anmadığım gün
Olacak iş değil...

Her günüm seninle geçsin
O güneşe en yakın
Kimsenin varamayacağı bir dağ başında
Uçsuz bucaksız uzak denizlerde
İnsan ayağı değmemiş ormanlarda
Uzaklarda, en uzaklarda
O gemilerin uğramadığı limanlarda
Işığım ol, alın yazım ol benim
Vatanım ol, evim ol
Yeter ki bir ömür boyu benim ol
Her günüm seninle geçsin...

 

Benim şiirlerim çay kokar,
Düşlerim sade sen,
Demlikte nefesin, bardakta gamzen…
Sızılarım diner, uyur dertlerim,
Çayı sen demlersen.
Gelirsen çayımı seninle bölüşürüm,
Gelmezsen ömür billah üşürüm…

—Cemal Süreya—​

 

"Uyuyalım mı?’ dedi bir süre sonra.
Her ne durumda olursam olayım, her duyduğumda gülümseyerek itaat ettiğim tatlı bir buyruk gibiydi bu laf.
Yanımda olsa, sıkıca sarılırdım.
Değildi.."

 

Basamakları atlayarak çıkan
Bir çocuk olarak karşındayım,
Benim!
Dengemi kaybedersem
Sana düşebilirim...

 

Yüzün yüzümde uyu.
Saçların yorganım,
göğsün yastığım olsun isterim.
Yorma beni..

 

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın!
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla!
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde!
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum!
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda!
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında!
Hiç bilmiyorum!

 

Ben kırılmaya kalbimden başlamadım;
Ellerimi bıraktığın gün parmaklarım kırıldı.
Sarılmayı kestin, kaburgam kırıldı.
Konuşmayı bıraktık, sesim kırıldı.
Öpmedin, nefesim kırıldı.
Okşamadın hiç, saçlarım zaten kırıktı.
Özlemedin, hasretim kırıldı.
Aramadın, varlığın kırıldı.
Sevmedin demeye dilim varmıyor, sevmişsindir belki az da olsa,
Söylemedin hiç, kalbim kırıldı…

 

beni güzel hatırla!
sana unutulmaz geceler bıraktım
sana en yorgun sabahlar...
gülüşümü, gözlerimi, sonra sesimi bıraktım.
en güzel şiirleri okudum gözlerine baka baka,
söylenmemiş "merhaba"lar sakladım her köşeye
vedalar bıraktım duraklarda.
ne ararsan bir sevdanın içinde
fazlasıyla bıraktım ardımda.


beni güzel hatırla!
dizlerimde uyuduğunu düşün,
saçını okşadığımı, üşüyen ellerini ısıttığımı,
mutlu olduğun anları getir gözünün önüne.
alnından öptüğüm dakikaları...
birazdan kapını çalan kişi olabileceğimi düşün
şaşırtmayı severim biliyorsun.
bu da sana son sürprizim olsun.

 

Gelmiyorsun,
Gelme,
Sesini gönder yeter.
Serum gibi kan gibi,
Her türlü derman gibi.
Bir iş için değil,
Sormak öğrenmek için değil,
Hiçbişey söylemeden,
Anlat herşeyi...
Sözcükler de istemem,
Salt sesin, sesin,
Bir gül..
Bir daha, bir daha gül!
Sonra kapat telefonu,
Bende kalan sesin yeter

 

''Belki kadar kesin
ve keşke kadar imkansız
birbirimizden uzaklaşmamız
kırılsak da tırnak uçlarımıza kadar
kırılırız elbet bunu gerektirir yaşamak.
Ben zaten sana ilk baktığımda anlamıştım
içime bakmıştın önce bayılacağımı sanmıştım
dünyayla aramda geçmişim vardı o ara
tutup ellerimi sıkıca saracağına inanmıştım.
Belki şimdi bir uçurumun kenarından geçiyoruz
sallanıyoruz belki arada bir çeşit deprem oluyor
'kızıyoruz birbirimize kırılıyoruz inciniyoruz
ama biliyoruz uzak gibi olsak da biz aslında yan yanayız.'
Belki kadar kesin
ve keşke kadar imkansız
birbirimizden uzaklaşmamız...''

 

Seni unutmak istedim bunca kıskançlığımla
...
Unuttum mu, unutamadım, Allah kahretsin

Ayrılık taş duvar
ayrılık Çin Seddi aramızda
Çin Seddi ne kadar uzun, Allah kahretsin

 

"Nasıl biri diye sorarlarsa
Beni baharı,şiiri ve (çayı) çok sever de."

 

Biraz yorgunum, kavgaları birikiyor insanın
Her uzvundan ayrı ayrı taşıyor acısı zamanla
Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde
Kaç yaşındayım sahi saymadım, bilmiyorum
Belki kırklarımdayım belki otuzlarımda
Belki de doksan sene yuvarlandım bu dünyanın sırtında
Hiç bilmiyorum

 

ben ona sarılabilsem,
anlatamadıklarımı anlar mı o zaman?..

 

Bir hayatı insan gibi tamamlamak güç iştir
Birazdan akşam olacak sevgilim
Bütün heybetiyle akşam olacak
Sevgilim, diyorum, oysa kimsecikler yok yanımda
Bilmiyorum kime sevgilim dediğimi
Bildiğim bir şey varsa
O kadar yeni bir anlamda söylüyorum ki bu kelimeyi
Unutup birden zamanı ve yeri
Onunla bir günü kutluyorum coşarak
Onunla bir günü kutluyoruz sanki.

 

''Bir yanım gündelik şeyler ; Evdir ekmektir
Bir yanım olmadık türküler söyler ; Yoldur özlemdir....''

 

'Alnından öpmek isterdim,
tüm dünyayı öper gibi...'

 

"en yakın yabancı sendin,
…
yabancıların en yakınıydın sen!”

 

​

 

​