Bugun Hangi Şiir Sizi Anlatıyor ?

Nasılsın nereden çıktın
Gerçekten bana mı geldin
Sen miydin o olmasa da olur gibi görünen
Şimdi yosun gözlerin gözlerimde
Binbir türlü rüzgarla rüzgarlanır
Kim bilir kaç dünyanın denizinden.

 

Daha çabuk unuturdu belki su sızdırmayan sarılmalar,
kara sevdayla sarıp sarmalanmasalardı eğer.
can yücel

 

Sessizce geldin,sessizce gittin..
Sen yokken ne yapardım?
Onu bile bilmiyorum,sevgilim..
Sevdin ve ya sevmedin..
Bari gitmeden önce söyleseydin..
Uğurlamaya gelirdim..
H.nur Batur

 

Yüz bulmadı benim uzattıklarım;
Kapışıldı onun getirdikleri...
Onunki ezmeydi, şekerlemeydi;
Benimki bir dostun mevlit şekeri!

 

Sen bana mı soruyorsun yalnızlığı sever misin diye?
Ben ki; çayı bile iki şekerli içerim, birlikte erisinler diye...
sunay akın

 

Yavaş yavaş ,sessizce çekileceğim hayatından..
Öyle derin ve ıssız olacak ki gidişim;
Gittiğimi ben bile anlayamayacağım.
Sense yazmaya unuttuğun bir şiir misali;
Ufak bir buruklukla hatırlayacaksın beni...
Elveda Sevgili!!

H.Nur Batur

 

Duvardaki yangin düğmesini
örten cam parçasıyım
kurtuluşun olacaksa
hiç düşünme
ayakkabının topuğuyla
kır beni !

 

Özgürlük kitabının
sayfaları arasına
cellatların kurduğu
darağacındaki ip
yarım kalan
sayfayı gösteriyor
okumaya devam edecek
nice insana
Evlilik fotoğraflarının yırtılarak
kırılan çerçevelerin
sokağa atılan
tahtalarıyla çakılıyor
çocuk tabutları
Hiçbir genç kız
taşımıyor kolyesinde
sevgilisinin fotoğrafını
ama ölüm
sayfaları oyulmuş
bir aşk romanının
içine gizliyor
tabancasını...

 

bırakıp gittin ya şimdi sen
uğursuz, çöktü üstüme yalnızlık.
oysa biz bunun gibi kaç gece paylaştık?
kaç kez ıslansa da yastığım
sonunda hep sen bakardın.
gözüme, gönlüme ..

 

Gün,
perdelerini yavaş yavaş çekiyor.
göz kapaklarım da onunla kapanıyor.
hayır,
ne olur!
kapanmasınlar.
uykularımı yine karabasanlar basar.

çok zamandır böyleyim ben.
herkes rahat...
yatağında uyurken.
ben yanıp,kavruluyorm.
karanlığa kan ve ter döküyorum.

sanki,beynimi seller bastı.
yok artık çocukluğumdan tek bir kırıntı.
çıkmıyor anılarım battığı yerden.
elma da desem,
armut ta desem

ben,bir damla mutluluğa açım.
ne olur!
günün perdelerimi açın.

güneşle,karanlığımı süpüreyim.
anıları bıraktım.
tek önümü göreyim

 

bugün sensizliğin ilk günü..
ne mi yapacağım ?
kendimi en yakın cami avlusuna bırakacağım..
dedim ya bugün sensizliğin ilk günü..
yani kimsesizliğimin..
kutlu olsun sevgilim..

 

Ayrılık soktun araya, şarkılarda sordum seni,
Biraz hasret kaldım ama, şiirlere koydum seni,
Sen ortadan kayboldunya, demekki yok saydın beni,
Bitti artık bu arayış, gecelerde buldum seni.

Alışırım sensizliğe, unuturum o çehreni,
Koymaz bana bu ayrılık, tutmasam olur elini,
Varlığında görmemişim, yokluğunda buldum seni,
Gördüm ki bir yanlışmışsın, bende artık sildim seni.

Farzet ki görüşmedik, yoksun ömrümde,
Tut ki hiç sevmedik, yeralmadın sen gönlümde,
Bende bir can taşıyorum, bir gururum var benimde,
İstemem çıkma karşıma, ben artık yok bildim seni...

 

Sana yüklediğim anlamları senmişsin gibi düşünme.
Aldanırsın.
Sen o anlamlarla sadece bende varsın.
Ben seviyorsam sen bahanesin...
Deniz Gezmiş.

 

Hayatındaki tüm kişilere anten de dağıtsan,
Fayda etmez.
Kimse kahrını benim kadar iyi çekemez!

ELÇİN GELİR

 

Sen bu satırları okurken ben çok uzaklarda olacağım...
Böyle başlardı bütün bildiğimiz mektuplar,
Biliyor musun? Bu ikimizin hikayesi,
Şu anda nerdesin, ne yapmaktasın;
Bildiğim yerlerde misin yoksa hiç görmediğim bir evin penceresinde mi,
Sevdiklerin özlemi sardı mı nicedir kalbini,
Pişman mısın başlamadıkların için, iç çekiyorsundur şimdi
Düşünüpte yazmadığın yazıpta yollamadığın mektupları saklıyor musun hala,
Kafanda hep aynı cümle biliyorum ne olacak halim,
Ah, biriktirdiğimiz bütün hevesler nasılda hızla tükendiler.
En çok kimi özledin, en çok neyi bekledin?
Şimdi düşlediklerimin neresindesin...
Dedim ya.
Bu ikimizin hikayesi...
Islandığımız bütün yağmurları, dudak kanatan kalpli sızı aşklarımızı,
Bizi buluşturan kaldırımları,
İşte bütün bunları bütün bunları yazıyorum.
Ben unutmadım diye
Hatırlıyor musun sonunu değiştirmediğimiz filmleri
Hayatın gerçeğidir sandığımız kabullenilmiş yenikliği
Bir ağızdan söylediğimiz en kahraman cenkliği,
Büyürken vazgeçtiklerimizi yada vazgeçirttirdikleri şeyleri,
Ne Olacak Halim...
Çabuk mu büyüdük dersin
Biliyorum..
NE Olacak Halim...
Sen bu satırları okurken, ben nerde olacağım kim bilir.
Neleri bırakmış olacağım birde,
Ne aşkları
Ne başlangıçları
Ne ayrılıkları tıpkı senin gibi.
Biliyor musun...
Tek sorum var kendimle şimdi

Ahhh
Ne Olacak Şimdi Halim....

 

Sanma ki gittiğini sanıp,seni unutuyorum...
Ben benden gittiğimde bile seni arıyordum....
Yastıklara sarılıp uyuyorum.
Yine seni,seni bekliyorum...

 

Bir gökkuşağı yalnızlığı yaşıyorum; senden sonra,
Her rengi, bir bir yanlızlığınla sobeliyorum.
Moru severdin hep,
en çok onu sobeliyorum yokluğunda... intikam alır gibi;
yalnızlığımdan

Palyaçoyu da severdin sirklerden,
Ama palyaçoların gözleri mor değildi ki,
Gökkuşağına hayat veren damlalar gibi yaşlarda olmadı gözlerinin altında

 

....
Yaşıyorum, beni meşgul etmeyin.
Bu bir cümledir.
Fakat isterse dize de olabilir, özlü söz de.
İnsan da böyledir. Ne isterse olabilir,
Hatta insan bile olabilir...

İbrahim T. ​

 

Bak işte, notalar karıştı, ezgiler muhalif
Hava kurşun gibi ağır, yağmursa arsız
Ey benim alfabemdeki kadîm Elif
Ne güzellik, ne de tat var baharsız
Güzellikleri yaşamak için geleceğim sana
Geleceğim diyorum, biraz mühlet tanı bana
-Ihlamurlar çiçek açtığı zaman.

 

Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir nereye gider?
Döndüm işte; acı yüreğimden beynime sızar
Bugün de ölmedim anne.

...Ahmet Erhan