ESKİ SOKAK – Behçet Necatigil

'Ünlü Şairlerden Şiirler' forumunda zipper tarafından 19 Kas 2014 tarihinde açılan konu

  1. zipper

    zipper quae nocent docent

    [​IMG]


    Küçük ahşap bir dizi evlerdi
    On yıl önce o sokak
    Sonra geniş caddelere çıktık
    Apartıman — sizden uzak.

    Çocuklar orda büyüdü
    Orda okula gitti,
    Komşunuzduk ama görüşemedik
    Hiç vakit yoktu.

    Sizdendik, yalnız biraz okumuş,
    İki kadın, bir erkek, iki çocuk
    Uykulu, acele bir karıkoca
    Bizdik geçen önünüzden başları eğik.

    Akşamları çanta, file — yorgun, ağır
    Dönerdik eve.
    Bir hamal bile tutmaz, cimriler!
    Diye düşünürdünüz herhalde.

    Bilmezdik, siz
    (Hiçbir şey paylaşılamazdı)
    Çarşılardan neler getirirdiniz
    (Herkese kendi telâşı).

    Girer miydi evinize, yer miydi
    Turfanda bir meyva, iyi bir besin
    Kalın kâğıtlarda çöplerimiz –
    Çocuklar görüp imrenmesin!

    Açılan kapıyı hemen kapatmak
    Karşılıklı gizlemekti bir şeyleri.
    Gelip gidenimiz olurdu ya
    Gülüşmeler bizden değildi.

    Kimi günler evdeydim
    Masada kâğıtlara kapanarak
    Ne de çok çocuk
    Sesleriyle dolardı sokak.

    Bir cami avlusunda kuşlarca
    Bunun sekiz, onun on — duyardım.
    Ürküp kaçmasınlar, pencereden
    Yavaşça bakardım.

    Hadi ben çok sigara — öksürükler
    Hele çalışırken.
    Ya gece yarısı göğsü parçalanırdı
    O kadın, iki ev öteden.

    Bilmezdik kaç nüfus, her hâne –
    Duyulurdu sertçe sesi bir kapının:
    Bağıran bir erkek boşluğa karşı,
    Ağlayan bir genç kadın.

    Kimdin sen, karşımızdaki ev,
    Sarı ampul söner onbire doğru.
    Eğilirdim, havasız sokak –
    Camlar kararırdı.

    Bitmezdi makinede dikişin,
    Kimdin sen, bitişik komşu?
    Üç yavrunla kalmışsın,
    Bir tanıdık söylemişti.

    Kimsin sen, sorsaydım hepinize,
    Gelirdi aynı yankı hepinizden:
    Sana mı kaldı, işine bak,
    Kimsin sen?

    Bilinmedi, ne çare, sizdendik
    Yalnız biraz daha iyi yaşamaya özlemli.
    Şimdi aynı uzaklık, aynı utanç
    Düşündükçe o sokağı, o evleri…

    Behçet Necatigil
    -Varlık Ekim’73-


    RESİM : ARA GÜLER
     

Bu Sayfayı Paylaş